Ils sont fous ces grecs!

Είναι γεγονός ότι το μόνο που θα πρέπει να μας ανησυχεί πια είναι μην πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας! Βλέπεις, το θεματάκι της ακριβής βενζίνης λύθηκε ως δια μαγείας με την απεργία των οδηγών βυτιοφόρων, αφού είναι τέτοια η χαρά του οδηγού όταν βρίσκει βενζινάδικο με βενζίνη, που ξεχνά πάραυτα την τσιμπημένη τιμούλα της. Ποιος είπε ότι η Κυβέρνησή μας δεν έχει μαγικό ραβδί - έστω μαγικό ζώμο, σαν του δρυίδη Πανοραμίξ! Θα πρέπει να της δώσουμε εξάλλου συγχαρητήρια για τη φαεινή ιδέα να περάσει το σχετικό νομοσχέδιο καλοκαιριάτικα - ας είναι καλά και η αγία τριάς (βλέπε και τρόικα): Σε συνδυασμό με τα δυσβάσταχτα μέτρα και την ανάγκη όλων να κάνουν έστω και κουτσουρεμένες διακοπές, αυτού του τύπου οι κινητοποιήσεις δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή τύχη και κατανόηση από το κοινωνικό σύνολο.

Αλλά οι ρωμιοί δεν το 'χουν χάσει μόνο γι'αυτό. Με θαυμασμό βλέπω στο κοντινό μου περιβάλλον νέους και νέες να αντιστέκονται στην ύφεση και την κρίση και να μην το βάζουν κάτω: ο Στάθης μόλις άνοιξε μαγαζί με ρούχα στη Σκόπελο, η Κατερίνα εργάζεται ως ψυχολόγος σε δικό της γραφείο, η Μιλένα άνοιξε μαγαζί με οπτικά, ο Άνθιμος και οι φίλοι του εταιρεία πληροφορικής, η Δήμητρα και η Αθηνά μπαρ-καφέ στη Βαλαωρίτου κ.λπ, χωρίς κανένας τους να πάρει ευρώπουλο τσακιστό από την Πολιτεία. Και σίγουρα θα υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα σε γνωστούς και φίλους των αναγνωστών μας. Αυτοί οι (νέοι) άνθρωποι πολεμάνε με τις δικές τους δυνάμεις, αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό με ενθουσιασμό χωρίς τα προνόμια "κλειστού" επαγγέλματος και σίγουρα δεν θα βγουν να κλαφτούν σε κανέναν ότι το Κράτος τούς παίρνει τις περιουσίες, εάν η επιχείρησή τους πέσει έξω. Όπως καλή ώρα κάνουν σήμερα οι φορτηγατζήδες Δ.Χ. και αύριο κάποιοι άλλοι προνομιούχοι ενός κλειστού επαγγέλματος, οι οποίοι όταν ξόδεψαν μια περιουσία για την απόκτηση της πολυπόθητης άδειας (στη μαύρη αγορά) θα έπρεπε να ξέρουν ότι έκαναν μια επένδυση. Και, δυστυχώς, καμία επένδυση δεν έχει εγγυημένη υπερ-απόδοση.