Άρειος Πάγος: όνομα και πράμα!

Λες και το 'ξερε ο Υπ.Οικ. ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας θα αναστείλει την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για το διαβόητο πλέον χαράτσι, όχι μόνο έστειλε τη γνωστή επιστολή στη ΔΕΗ, αλλά με περισσή βεβαιότητα έλεγε να περιμένουμε τι θα πει και ο Άρειος Πάγος.
Και αν στα αρχαία χρόνια η λέξη "πάγος" σήμαινε βράχος ή λόφος, σήμερα θα μπορούσε κάλλιστα να αποκτήσει και την προερχόμενη εκ του "παγώνω" έννοια, αφού με μισθούς της τάξης των 500-700 ευρώ (με έναν εργαζόμενο ή συνταξιούχο ανά οικογένεια, στις καλύτερες των περιπτώσεων), είναι προφανές αδύνατον να ζεσταθεί ένα μέσο σπίτι με το πετρέλαιο στα 1,35 ευρώ / λίτρο, ακόμα κι αν αφαιρεθούν τα 28 λεπτά του επιδόματος θέρμανσης.
Έτσι, οι περισσότεροι έχουνε (έχουμε) στραφεί στις εναλλακτικές πηγές θέρμανσης, ήτοι το ηλεκτρικό ρεύμα, και τα καυσόξυλα. Το πρώτο εκ των οποίων πάει πακέτο με το χαράτσι, δημιουργώντας κάθε δίμηνο λογαριασμούς της τάξης των 300-400 ευρώ περίπου, με αποτέλεσμα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές πολιτών και επιχειρήσεων στη ΔΕΗ να έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, οδηγώντας τη ΔΕΗ σε νέες αυξήσεις στα χαμηλά τιμολόγια του ρεύματος και σε απόγνωση πολλούς συνανθρώπους μας. Κι αν πριν λίγα χρόνια περιμέναμε πώς και πώς να χιονίσει στις γιορτές για να δούμε άσπρη μέρα, τώρα κρεμόμαστε από τα χείλη του Αρνιακού, ευχόμενοι να έχουμε ζεστές μέρες όλο το χειμώνα αν γίνεται...
Βέβαια, το ΣτΕ με απόφασή του έχει αποφανθεί για τη συνταγματικότητα της επιβολής του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ (λόγω έκτακτων δημοσιονομικών συνθηκών - οι οποίες ναι μεν υπήρχαν όταν επιβλήθηκε, αλλά τώρα πια το 2012, όπως φαίνεται, θα κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1 δισ. ευρώ, σε επίπεδο Γεν.Κυβέρνησης), υπό τον όρο της μη διακοπής του ρεύματος. Που πρακτικά σημαίνει, όταν εάν κάποιος φορολογούμενος δεν το πληρώσει, η ΔΕΗ δεν μπορεί να του κόψει το ρεύμα, εκτός και αν οφείλει ηλεκτρικό ρεύμα. Έλα όμως που ο λογαριασμός ρεύμα και χαράτσι πάει πακέτο, με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αδύνατον να πληρωθεί μόνο το ρεύμα. Γι'αυτό, ο τρόπος είσπραξης του εν λόγω φόρου των ακινήτων θεωρείται εκβιαστικός, όπως σωστά έχει επισημανθεί από τον Συνήγορο του Πολίτη.
Από την άλλη, με χαρά θα βλέπαμε να ενσωματώνονται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ των οφειλετών, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο επιχειρηματιών και νομικών προσώπων (όπως π.χ. τα 500 εκατ.ευρώ που χρωστούν οι Τράπεζες στο Ελληνικό δημόσιο από το πακέτο των 28 δισ. του Αλογοσκούφη, ή τα 150 εκατ.ευρώ ΦΠΑ που χρωστάει η Hocthief, η εταιρεία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος).
Αλλά ακόμα και έτσι, σε περίπτωση που το χαράτσι δεν πληρωθεί, η οφειλή πηγαίνει στη ΔΟΥ του υπόχρεου, με απειλή κατάσχεσης ακόμα και του ίδιου του ακινήτου, του οποίου υποτίθεται ότι είναι το κατά Βενιζέλον "ασφάλιστρο" (του πολιτικού με τα 2,328 εκατ. δολλάρια σε τραπεζικές καταθέσεις, σύμφωνα με τα πόθεν (?) έσχες του 2011). Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω μια περιέργεια να διαπιστώσω πώς θα κατασχεθεί ένα ακίνητο, λόγω χαρατσιού, το οποίο πληρώνει ο δόλιος "ιδιοκτήτης" του στην Τράπεζα, εφ' όσον πληρώνει ακόμα γι' αυτό στεγαστικό δάνειο (για την ακρίβεια, και χαράτσι και δάνειο). Άραγε, ο Στουρνάρας θα το κατασχέσει από την Τράπεζα; Ελπίζω πώς όχι, γιατί τότε οι Τράπεζές μας θα γράψουν καινούρια χασούρα, οι κεφαλαιακές τους ανάγκες θα αυξηθούν, το Δημόσιο θα πρέπει να εξασφαλίσει και πρόσθετη χρηματοδότηση από την τρόικα, η οποία θα φορτωθεί στο δημόσιο χρέος (που χρωστάνε όλοι οι φορολογούμενοι ήδη έφτασε τα 50 δισ. ευρώ από τα συνολικά 310 δισ. περίπου).
Όμως αυτά είναι γκρίνιες και καλύτερα να επικεντρωθούμε στο γιορτινό κλίμα των ημερών: έρχονται Χριστούγεννα, πήραμε και τη δόση, ένα ολόκληρο δισεκατομμύριο (από τα 32 δισ.) θα πέσει στην αγορά για την εξόφληση μέρους των οφειλών του Δημοσίου (το 10% περίπου - το αυτονόητο έγινε κατόρθωμα), και ετοιμαζόμαστε για το ελπιδοφόρο 2013. Καλά Χριστούγεννα!

Το χρέος και η καταραμένη δόση!...

Το φάντασμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ξανάρχισε να πλανάται στους διαδρόμους των Βρυξελλών - το φάντασμα αυτό γεννήθηκε κανά χρόνο πριν, όταν το κούρεμα από 26% ξεπέρασε το 50%, προκειμένου το χρέος να γίνει βιώσιμο το ... έτος 2020 (όταν όλες οι βραχυπρόθεσμες προβλέψεις είχανε πέσει έξω παταγωδώς)! Βέβαια, με όρους ύφεσης και μελετώντας τα πρόσφατα στοιχεία για το ΑΕΠ που έδωσε η Στατιστική Υπηρεσία στη δημοσιότητα, η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη -κι ας μην την πρόβλεψε κανείς χρυσοπληρωμένος οικονομολόγος της κακιάς ώρας της τρόικας στο Μνημόνιο Ι - εκτός αν πιστέψουμε τις συνωμοσιολογικές θεωρίες. Η ύφεση από -2,8% στο Β τρίμηνο του 2010, εκτινάχθηκε στο -6,6% στο Γ τρίμηνο, για να φθάσει στο -9,0% στο Δ τρίμηνο του 2010 και να παραμείνει σε επίπεδα του 6-8% μέχρι σήμερα: -7,2% στο Γ τρίμηνο του 2012 σε σταθερές τιμές και -8,1% σε τρέχουσες (αρνητικός αποπληθωριστής ΑΕΠ).
Και αναφέρουμε την ύφεση σε τρέχουσες τιμές, γιατί αυτή είναι που επηρεάζει το λόγο δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ (βιωσιμότητα χρέους), αλλά και το λόγο έλλειμμα/πλεόνασμα προς ΑΕΠ (δημοσιονομική προσαρμογή).
Η τρόικα, αφού με τα οικονομικά μέτρα που επέβαλε, προκάλεσε σημαντική συμπίεση στο ΑΕΠ της χώρας, τώρα κόπτεται για τη βιωσιμότητα του χρέους! Το οποίο, ίσως για πρώτη φορά, μειώθηκε μέσα σε ένα τρίμηνο, σύμφωνα με το υπ'αριθμ. 67 Δελτίο Δημοσίου Χρέους, και διαμορφώθηκε σε 303,508 δισ. ευρώ στις 30/9 από 303.527 δισ.ευρώ στις 30/6, με ελαφρώς αυξημένα μάλιστα (κατά 37 εκατ. ευρώ) ταμειακά διαθέσιμα. Με ΑΕΠ αντίστοιχης περιόδου ίσο με 197,088 δισ.ευρώ, το δημόσιο χρέος της κεντρικής Κυβέρνησης φθάνει αυτή τη στιγμή το 154% του ΑΕΠ (σε όρους Γεν.Κυβέρνησης αυτό είναι ελαφρώς μειωμένο). Εδώ, βέβαια, περιλαμβάνονται τα 25 δισ.ευρώ που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κατά το προηγούμενο τρίμηνο (βλ. υπ'αριθμ. 66 Δελτίο Δημοσίου Χρέους), που σημαίνει ότι δημόσιο χρέος ίσο με 12,6% που βαραίνει τις πλάτες όλων των Ελλήνων, προέρχεται από χρήματα που έχουν δοθεί για τη στήριξη των κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών, οι οποίες, παρεμπιπτόντως, συνεχίζουν να δανείζονται με επιτόκιο 1% από την ΕΚΤ και να δανείζουν το ελληνικό κράτος με 4,5% μέσω των εκδόσεων εντόκων γραμματίων αφενός, αφετέρου τους πολίτες με 10-20% μέσω των επιτοκίων που επιβάλλουν στα καθυστερημένα καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες...
Μάλιστα, από την πολυαναμενόμενη και καταραμένη συνάμα δόση των 44 δισ. ευρώ, που αναμένεται να έρθει σε κανά δυο εβδομάδες, ακόμα 25 δισ. ευρώ θα πάνε για τις ανάγκες των Τραπεζών (σύνολο 50 δισ. ευρώ ή 25% του ΑΕΠ). Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία εν όψει της συζήτησης για νομοθέτηση μέτρων ελάφρυνσης των δανειοληπτών, όπου ακούγονται κάτι ιδέες, οι οποίες δεν προκαλούν, βέβαια, ελάφρυνση, αλλά ισόβια δέσμευση των πολιτών έναντι των Τραπεζών, αφού θα πληρώνουν εσαεί μόνο τόκους, ενώ το κεφάλαιο που τους παράγει θα παραμένει ανεξόφλητο. Το ωραίο είναι ότι έτσι οι Τράπεζες απαλλάσσονται και από την πληρωμή των χαρατσιών στην ακίνητη περιουσία, αφού αυτά τα πληρώνει ο χαρούμενος ιδιοκτήτης (ο οποίος πληρώνει τώρα και χαράτσι και δόση δανείου). Έχουμε γράψει και παλαιότερα ότι αν δεν μειωθούν δραστικά τα επιτόκια των ήδη χορηγηθέντων δανείων με αναδρομική ισχύ μάλιστα καταρχάς και στη συνέχεια κατά περίπτωση και τα κεφάλαια που έχουν χορηγηθεί σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις (π.χ. κατά 25%, όσο είναι και η συμμετοχή του ποσού που θα έχει δοθεί για τη στήριξη των τραπεζών), το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί.
Τελικά, τόσος ντόρος έγινε για την καταραμένη δόση, αλλά τελικά η χρεωκοπία ήταν τόσο πιθανή, όσο η εκπλήρωση της προφητείας των Μάγια για τις 21/12... Άραγε, τη χρειαζόμαστε στ' αλήθεια αυτή τη δόση; Μια καλή ιδέα που ακούστηκε από τους καλούς δανειστές μας είναι η επαναγορά σε χαμηλές τιμές εντός τμήματος του δημόσιου χρέους από τη δευτερογενή αγορά. Αυτό, σε συνδυασμό με την περίφημη απαλλαγή του δημόσιου χρέους από τις κεφαλαιακές ανάγκες των Τραπεζών (που υποτίθεται ότι θα ίσχυε για την περίπτωση της Ισπανίας μόνο), καθώς και με το κούρεμα των δανείων του επίσημου τομέα (ευρωπαϊκά κράτη και τράπεζες και ΕΚΤ) σε όρους παραίτησης κερδών ή και μείωσης των επιτοκίων, θα μπορούσε να κάνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο. Υπό τον όρο ότι η ελληνική κοινωνία θα αντέξει τον φετινό χειμώνα και υπό την προϋπόθεση καταπολέμησης της ανεργίας, που είναι αυτή τη στιγμή μακράν το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.

Ναι στα μέτρα (τ' ανεφάρμοστα)!

Για ακόμη μία φορά (πολλοστή τα τελευταία δύο χρόνια) τίθεται το δίλημμα: Μνημόνιο, ή χρεωκοπία; Μόνο που αυτή τη φορά, κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει: Σύμφωνα με τo Μηνιαίο Δελτίο των Στοιχείων Γενικής Κυβέρνησης για το Μήνα Σεπτέμβριο, συνεχίζει να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα στο 9μηνο ίσο με 1,2 δισ. ευρώ (0,5% του ΑΕΠ), ενώ το ισοζύγιο της Γεν.Κυβέρνησης (με βάση το οποίο κρίνεται η επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα) βρίσκεται σχεδόν σταθεροποιημένο στα 9,69 δισ. ευρώ (5% του ΑΕΠ). Μάλιστα, η τάση και για τα δύο κρίσιμα αυτά μεγέθη είναι μάλλον βελτίωσης, αν όχι σταθεροποίησης, αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρείται απίθανο τους επόμενους 3 μήνες να ανατραπεί σε τέτοιο βαθμό η εκτέλεση του προϋπολογισμού, ώστε να μην "πιάσουμε" τους στόχους για το 2012. Οι στόχοι αυτοί για φέτος, σύμφωνα με το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού (για το 2013) είναι πρωτογενές έλλειμμα 2,4 δισ. ευρώ και ισοζύγιο 13 δισ. ευρώ περίπου, που σημαίνει ότι κατά το εναπομείναν τρίμηνο θα πρέπει να φορτώνεται κάθε μήνας με 1 δισ. ευρώ, το οποίο είναι μάλλον απίθανο, δεδομένου ότι κάθε μήνας που περνάει το ισοζύγιο είναι ελαφρά πλεονασματικό. Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να μας εξηγήσει πού βασίζεται η παραπάνω πρόβλεψη;
Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι η πέρα από κάθε προσδοκία εκτέλεση του Προϋπολογισμού πέρασε στα ψιλά (πλην των αναλυτών της Alpha Bank, σύμφωνα με το εβδομαδιαίο δελτίο που δημοσιεύεται κάθε Παρασκευή), ενώ αντίθετα ιδιαίτερος ντόρος έγινε στα ΜΜΕ για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, που έφτασαν τα 8,3 δισ. ευρώ (+220 εκατ. σε ένα μόλις μήνα). Όπως και να'χει, ακόμα και με την εσωτερική στάση πληρωμών του Δημοσίου, ο προϋπολογισμός εκτελείται με επιτυχία και το ζήτημα είναι κατά πόσο η Κυβέρνηση μπορεί να πετάξει έξω με τις κλωτσιές την τρόικα, όταν αυτή προβάλλει παράλογες απαιτήσεις (π.χ. για τα εργασιακά, ή στον τρόπο ψήφισης των μέτρων), και όταν αυτή παίζει το χειρότερο παιχνίδι καθυστερήσεων, εκβιάζοντας με θετική Έκθεση για την αποδέσμευση της επόμενης δόσης των 31 + δισ.ευρώ. Ή μήπως τελικά είναι εξυπνότερο να κάνουμε το κορόιδο και να "κοιμίσουμε" την τρόικα, ψηφίζοντας πανηγυρικά τα όποια λογικά ή παράλογα μέτρα, προκειμένου να εκταμιευτεί η δόση, και στη συνέχεια ο,τιδήποτε παράλογο να αρχίζει να ξηλώνεται με έναν από τους παρακάτω τρόπους:

• με καθυστέρηση στην έκδοση εφαρμοστικών νομοθετημάτων
• με τροποποίηση με νόμο στη συνέχεια
• με προσφυγή κατά της συνταγματικότητας αυτών στα ελληνικά δικαστήρια
• με βομβαρδισμό της Κομισιόν με ερωτήσεις για το κατά πόσο συνάδουν ορισμένα μέτρα με το κοινοτικό κεκτημένο, ή με το πόσο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα (βλ. ερώτηση της Σ.Ράπτη και σχετική απάντηση της Κομισιόν)

Και βέβαια, όπως έχουμε γράψει παλαιότερα, θα πρέπει να διερευνηθούν όλοι οι δυνατοί τρόποι για να δώσει η τρόικα εξηγήσεις στα ευρωπαϊκά ή διεθνή όργανα, τόσο για τις αποτυχημένες προβλέψεις της, όσο και για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας. Είναι καιρός η χώρα μας να περάσει στην αντεπίθεση.

Το σχέδιο εξαφάνισης των μικροεπαγγελματιών...

Αν και γενικά δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας και μεγαλεπήβολα σχέδια επικράτησης του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών - όχι γι’ άλλο λόγο, αλλά επειδή θεωρώ ότι οι κυβερνώντες είναι μάλλον ανίκανοι για τα εύκολα, πόσο μάλλον για τα δύσκολα - τα σημερινά δημοσιεύματα περί φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών με συντελεστή 35% από το 1ο ευρώ (δηλ. είτε βγάζει κανείς 1000 ευρώ, είτε 1 εκατ. ευρώ θα φορολογείται το ίδιο, που είναι κατάφωρα αντισυνταγματικό, αφού οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους), αποδεικνύουν το αντίθετο, λαμβάνοντας υπόψιν και τη δεξιά (τρικομματική) διακυβέρνηση. Ας μην αμφιβάλλει κανείς ότι δύο τινά θα συμβούν, εάν ευοδώσει το σενάριο αυτό:
α) όσοι δεν κόβουν αποδείξεις (π.χ. επαγγελματίες με ιδιωτική πελατεία και ιδίως όπου εμπλέκονται μικροποσά, αλλά και στα τεχνικά και ιατρικά επαγγέλματα), θα κόβουν ακόμα λιγότερες
β) όσοι βγάζουν μετά δυσκολίας 8000 - 15000 ευρώ θα κάνουν διακοπή εργασιών και είτε θα προστεθούν στους καταλόγους ανέργων, είτε θα πάνε π.χ. στη Βουλγαρία να ανοίξουν μια επιχείρηση / εταιρεία και να κάνουν δουλειές στην Ελλάδα
Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση, χαράς ευαγγέλια για τις μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν ανενόχλητες να αλωνίζουν στην αγορά, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τον υποτιθέμενο υγιή ανταγωνισμό.
Αλλά ας δούμε πού βασίστηκε το σατανικό αυτό σχέδιο να εξαφανιστεί η μικρο-επιχειρηματικότητα, που είναι (ακόμα τουλάχιστον) η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας. Την περασμένη Κυριακή σε κυριακάτικη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας και μεγάλου μεγέθους, δημοσιεύθηκαν ανεπίσημα στοιχεία του Υπ. Οικ. από τη μέχρι τώρα εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων (εισοδήματα 2011). Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά (που διοχετεύθηκαν εντέχνως από το Υπ.Οικ.), οι μισθωτοί και συνταξιούχοι δήλωσαν εισοδήματα 70 δισ. ευρώ (65 δισ. από μισθωτές υπηρεσίες και 5 δισ. από άλλες πηγές), ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες μόνο 3,5 δισ.ευρώ. Και επίσης, από τα 11 δισ. ευρώ φόρο που αντιστοιχεί στα εισοδήματα αυτά, τα 8 δισ. ευρώ θα τα πληρώσουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι.
Όμως εδώ, ανακύπτουν τα παρακάτω εύλογα ερωτήματα:

1. Τα υπόλοιπα 3 δισ. ευρώ φόρων ποιοι τα πληρώνουν, εάν οι ελ.επαγγελματίες δηλώνουν μόνο 3,5 δισ. ευρώ; Και πόσο φόρο θα πληρώσουν αυτοί για τα 3,5 δισ. ευρώ;
2. Σε τι ύψος ανέρχονται τα συνολικά δηλωθέντα εισοδήματα των φυσικών προσώπων για το 2011, και πόσο διαφοροποιείται αυτό από προηγούμενες χρονιές; 
3. Πόσοι είναι οι μισθωτοί/συνταξιούχοι, πόσοι οι ελ.επαγγελματίες και πώς ορίζει το Υπ.Οικ. όσους έχουν εισοδήματα από διαφορετικές πηγές;

Απαντάμε λοιπόν με επίσημα (δημοσιευμένα) στοιχεία:

1. Με τη μέχρι σήμερα εκκαθάριση 5,2 εκατ. δηλώσεων, έχουν δηλωθεί εισοδήματα 89,7 δισ. ευρώ (στοιχεία 1ης έως 10ης εκκαθάρισης, που δημοσιεύθηκε εδώ στις 13/9). Οπότε είναι προφανές ότι οι μη μισθωτοί/συνταξιούχοι έχουν δηλώσει 20 δισ.ευρώ, όσα περίπου και στο Οικ.Έτος 2010 (χρήση 2009) για το οποίο υπάρχουν επίσης δημοσιευμένα στοιχεία. Οπότε, προκύπτει ένα κενό 16,5 δισ. ευρώ που δεν είναι ούτε μισθωτοί/συνταξιούχοι, ούτε ελ.επαγγελματίες (πιθανόν εμποροβιοτέχνες και επιτηδευματίες)
2. Ο αριθμός των μισθωτών/συνταξιούχων το 2009 ήταν 3,624 εκατ., οι έμποροι/βιοτέχνες 680 χιλιάδες και οι ελ.επαγ/τίες 345 χιλιάδες, ενώ 1 εκατ. ακόμα χαρακτηρίζονται ως αγρότες και εισοδηματίες. Το ρεπορτάζ πάσχει εμφανώς και εδώ, αφού κάνει λόγο για 4,8 εκατ. μισθωτούς και συνταξιούχους, σε σύνολο 5,2 εκατ. δηλώσεων!
3. Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι φαίνεται να δηλώνουν 11 δισ. ευρώ λιγότερα από δύο χρόνια πριν (81 δισ.ευρώ το 2009), αναμενόμενο από τις περικοπές των μισθών και συντάξεων (μείωση 13,5%)
4. Αντίθετα, οι μη μισθωτοί/συνταξιούχοι, δηλώσανε όσα περίπου με δύο χρόνια πριν (19 δισ. ευρώ το 2009 και 20 δισ. ευρώ το 2011), παρά την επίδραση της ύφεσης, που σωρευτικά στη διετία ξεπέρασε το 10%.

Από τα παραπάνω προκύπτει το πόσο παραπλανητικό και προπαγανδιστικό ήταν το εν λόγω «αποκαλυπτικό» ρεπορτάζ, στα στοιχεία του οποίου μάλιστα βασίζονται τα νέα μέτρα φορολόγησης με συντελεστή 35% των ελ.επαγγελματιών και σε συνδυασμό με προκαταβολή του 60% του φόρου της επόμενης χρονιάς (!). Και φυσικά, τα λεγόμενα και ... τουρκοκάναλα (τα βραδινά δελτία) προς χάριν και της ακροαματικότητας που φέρνει ο ντόρος που γίνεται κάθε φορά, με τον καταγγελτικό λόγο των παρουσιαστών για τους φοροδιαφυγάδες ελ. επαγγελματίες, σιγοντάρισαν τα παραπάνω ευρήματα.
Δεν λέμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα φοροδιαφυγής σε ορισμένες ομάδες επαγγελματιών υψηλού κινδύνου, καθώς επίσης και σε εταιρίες (νομικά πρόσωπα) με τα λογιστικά μαγειρέμετα, αλλά και σε μισθωτούς με μαύρα εισοδήματα, σε συνταξιούχους που «ξεχνούν» να κάνουν δήλωση κ.λπ. Αλλά τα μέτρα που επινόησε το οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες, αν σκεφτεί κανείς ότι θα περιλαμβάνουν και μείωση του ανώτατου συντελεστή από 45% (των εισοδημάτων από 100.000 ευρώ και πάνω) σε 30%. Χωρίς άνοιγμα λογαριασμών και διασταυρώσεις στοιχείων από τράπεζες (καταθέσεις και δάνεια) με δηλωθέντα εισοδήματα, η φοροδιαφυγή δεν πρόκειται να περιοριστεί. Φαίνεται όμως ότι το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών και οι διασταυρώσεις που γίνονται έχουν ενοχλήσει πολλούς και έτσι ανέλαβαν δράση...
Είναι ωραία και στο ... Σαντάνσκι!

Ξαναπληρώνοντας τις δημόσιες υποδομές...

Όχι, δεν θα γράψω για ακόμα μια φορά για το θέμα των διοδίων, που για να πάει κανείς από Θεσσαλονίκη - Βόλο (χωρίς να βγει στους παράδρομους) πληρώνει 11,90 ευρώ, για να διασχίσει μόνο τα 2/3 της διαδρομής ως αυτοκινητόδρομο, αφού τα υπόλοιπα είναι σε φάση κατασκευής (θεωρητικά, αφού ως γνωστόν εδώ και καιρό τα μεγάλα έργα έχουν περίπου παγώσει. Προφανώς τα πληρώνουμε για τα παιδιά μας). Και για να μην είμαι άδικος, θα πρέπει από την άλλη να αναφέρω ότι, αντίθετα, στο τμήμα της Εγνατίας από Θεσ/νίκη προς Ιωάννινα, το αντίστοιχο κόστος είναι σημαντικά μικρότερο για να διασχίσει κανείς στο σύνολο της μεγαλύτερης, συγκριτικά, διαδρομής ένα υπερσύγχρονο αυτοκινητόδρομο, με δεκάδες σήραγγες και κοιλαδογέφυρες.
Αλλά θα γράψω για τις ακόλουθες υπερτιμημένες υπηρεσίες δημοσίου ενδιαφέροντος, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τόσο τους περίφημους κατώτατους μισθούς, όσο και τις πραγματικές αποδοχές στον ιδιωτικό, αλλά και το δημόσιο τομέα - και ιδίως των νέων.
α) Κολυμβητήριο στο Ποσειδώνιο Θεσσαλονίκης: ξαφνικά, από 2 ευρώ/ώρα η είσοδος για το κοινό, διπλασιάστηκε στα 4 ευρώ (ήτοι: 1435 παλιές καλές δραχμούλες). Που σημαίνει ότι αν κάποιος σκέφτεται να κολυμπά 2 φορές την εβδομάδα, θα χρειαστεί 32 ευρώ
β) Γήπεδα τέννις Ποσειδωνίου και Δήμου Θεσσαλονίκης στην παραλία: Και εδώ στα μεν πρώτα η τιμή διπλασιάστηκε εν μία νυκτί (από 2 ευρώ/ώρα και άτομο στα 4 ευρώ ή 8 ευρώ/ώρα και γήπεδο, εφόσον παίξουν δύο άτομα, φυσικά - δηλ. 2870 δρχ το γήπεδο!). Στα δεύτερα, από δωρεάν που ήταν πρόπερσι, για λίγο έγινε 2 ευρώ και εδώ και κάμποσο καιρό απαιτούνται... 5 ευρώ/άτομο και ώρα. Την πρώτη φορά που κάναμε το λάθος να παίξουμε τετράδα, μας ζητήθηκε να πληρώσουμε... 20 ευρώ για μία ώρα!!! Εννοείται ότι δεν ξαναπαίξαμε ούτε στα πρώτα, ούτε στα δεύτερα, αφού στα ιδιωτικά γήπεδα πληρώνει κανείς φθηνότερα (5 ευρώ καθημερινές και 7 ευρώ τα Σαβ/κα το γήπεδο).
γ) Τηλεφωνικά ραντεβού ΕΟΠΥΥ: το υπ.Υγείας ζηλεύοντας τη δόξα (και την πρακτική) των ροζ γραμμών, καθιέρωσε χρέωση (χονδρικά) ενός ευρώ ανά τηλεφώνημα, λες και το ένα ευρώ για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας είναι ευτελές ποσόν. Θα μου πείτε βέβαια, τα δίνεις στον ΕΟΠΥΥ, και τα γλυτώνεις από το να ξοδευτούν στ' αλήθεια στις ροζ γραμμές και τον τζόγο! Και αποθαρρύνεται, επίσης, και η άσκοπη επιβάρυνση των ιατρών του ΕΟΠΥΥ με άσκοπες επισκέψεις και εξετάσεις - ιδίως όταν ξέρεις μετά ότι θα πρέπει να πληρώσεις και τα φάρμακα από την τσέπη σου!
δ) Εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς: Λίγο πριν η δραχμούλα μας μεταμορφωθεί από κάμπια σε πεταλούδα (δηλ. σε ευρώ), στη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη πλήρωνες εισιτήριο 60 δραχμές (45 οι φοιτητές). Τώρα το ολόκληρο εισιτήριο έχει 80 λεπτά (272 δρχ) και μέσα στο λεωφορείο 90 λεπτά (τα μηχανήματα φυσικά δεν δίνουν ρέστα), και ας έχουν γυρίσει οι αποδοχές στην εποχή που το εισιτήριο είχε 60 δραχμές... Για την Αθήνα και τις άλλες επαρχιακές πόλεις, θαρρώ ότι δίνεις το κατιτίς παραπάνω (αν και η καλή μας τρόικα, θέλει να τα αυξήσει και αυτά, λες και όσοι χρησιμοποιούν λεωφορεία έχουν απεριόριστα χρήματα και δεν θα τα κόψουν από κάπου αλλού).
Αλλά τι γκρινιάζω - τόσους ποδηλατόδρομους έχει αυτή η πόλη (Θεσ/νίκη), για όσους κακοπροαίρετους βρίσκουν τις υπηρεσίες αυτές ακριβές. Προς το παρόν η χρήση των ποδηλατόδρομων είναι δωρεάν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αν ποτέ ξανα-ανοίξει η νέα παραλία, που είναι κλειστή εδώ και 2 χρόνια λόγω έργων (και ο ποδηλατόδρομος πάει πακέτο με το πεζοδρόμιο, με αποτέλεσμα τις συχνές αψιμαχίες πεζών και ποδηλατών), για την είσοδο σε αυτούς θα πληρώνουμε ένα συμβολικό ποσό, τύπου διοδίων (όχι πάνω από 4 ευρώ, σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις....)

Εταιρείες (καλλιτεχνών) vs φυσικά πρόσωπα

Αφορμή για τις σκέψεις που ακολουθούν αποτέλεσε η πρόσφατη δημοσιοποίηση στοιχείων σχετικά με την "προκλητική φοροδιαφυγή" καλλιτεχνών -κυρίως γνωστών ονομάτων τραγουδιστών-, οι οποίοι δήλωναν εισοδήματα πείνας τα προηγούμενα χρόνια. Ορισμένοι από αυτούς αντέδρασαν με δελτία τύπου δικαιολογούμενοι ότι τα εν λόγω στοιχεία αφορούσαν αμοιβές και εισοδήματά τους ως φυσικά πρόσωπα, και ότι τα κυρίως εισοδήματά τους από την καλλιτεχνική τους δραστηριότητα έχουν ήδη δηλωθεί και φορολογηθεί στις εταιρείες, στις οποίες συμμετέχουν οι εν λόγω καλλιτέχνες, όπως προβλέπει και επιτρέπει η σχετική νομοθεσία. Όπως είναι φυσικό, στο εν λόγω δημοσίευμα της εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας, χλευάστηκε η εν λόγω πρακτική, καταλήγοντας στο περίφημο "νόμιμο και (μη) ηθικό", που πρωτο-λανσαρίστηκε στη χώρα μας από τον τότε Υπουργό (Δημοσίας Τάξης, θαρρώ) κ. Βουλγαράκη (ο έχων εταιρεία διαχείρισης ακινήτων).
Θα μου πείτε, λοιπόν, καλά, εσύ γιατί υποστηρίζεις τους παχυλά αμοιβόμενους, συχνά με χρήματα προερχόμενα από τη νύχτα, καλλιτέχνες και την εν λόγω πρακτική, όταν μισθωτοί και συνταξιούχοι (και ελεύθεροι επαγγελματίες) φορολογούνται με βάση την κλίμακα (μέχρι 45%), ενώ οι εταιρείες με χαμηλότερο συντελεστή (20 ή 25%); Όταν εταιρείες και επιχειρηματίες και ελ.επαγ/τίες φουσκώνουν τα έξοδά τους για να παρουσιάσουν μικρότερα φορολογητέα κέρδη - ή ακόμα και ζημίες, όταν ο μισθωτός και συνταξιούχος δεν μπορεί να εκπέσει τίποτε από το φορολογητέο του εισόδημα; Σημειωτέον, βέβαια, ότι για τα χαμηλά εισοδήματα (μέχρι 20.000 ευρώ περίπου) είναι προτιμότερη η φορολόγηση ως φυσικό πρόσωπο, αφού ο μεσοσταθμικός συντελεστής είναι χαμηλότερος εκείνου των εταιρειών.
Αλλά το ερώτημα δεν είναι ποιος υποστηρίζει ποιον, ούτε αν η παραπάνω πρακτική είναι εκτός από νόμιμη και ηθική, αλλά κατά πόσο το φορολογικό μας σύστημα επιθυμεί να ευνοήσει την επιχειρηματικότητα παρέχοντας φορολογικά κίνητρα (π.χ. ευνοϊκότερο καθεστώς φορολόγησης), ή να ευνοήσει το κράτος-γονιό που θα δώσει δουλειά στους πολίτες-παιδιά του, με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους που έχουν επινοηθεί κατά καιρούς (αορίστου χρόνοι, σταζιέρ, ΚΟΧ, Σύμβαση μίσθωσης έργου κ.λπ). Έχουμε γράψει εδώ και πολύ καιρό, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός πρότεινε στο Ζάππειο Ι τη φορολόγηση με 15% των επιχειρήσεων (ως μέτρο που θα φέρει την ανάπτυξη), ότι αυτό χωρεί μεγάλη κουβέντα και είναι, προφανώς, αβέβαιο αν θα φέρει επενδύσεις ή θέσεις εργασίας, ή αν οι ευνοούμενοι επιχειρηματίες θα πάρουν τα υπερκέρδη και θα την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια (ή θα πτωχεύσουν την εταιρεία τους)...
Για να μην μακρηγορούμε, λοιπόν, προτείνουμε το εξής: Δεδομένου ότι το κυριότερο -ίσως- πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας σήμερα είναι η (ολοένα αυξανόμενη) ανεργία, να θεσπιστεί σύστημα φορολόγησης για τις εταιρείες, με συντελεστές οι οποίοι θα ξεκινούν από 30% (από το πρώτο ευρώ) και θα πέφτουν στο 10%, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών και τον αριθμό των εργαζομένων (με εξαρτημένη σχέση εργασίας πλήρους απασχόλησης). Αυτό, θαρρώ, θα είναι ένα ισχυρό κίνητρο κατά της μαύρης εργασίας, της απασχόλησης νέων με μπλοκάκια, αλλά και υπέρ της υγιούς επιχειρηματικότητας, πιθανότατα αποδεκτό και από την τρόικα (αν και αμφιβάλλω πλέον για τα αγνά κίνητρα της τρόικας, αφού νομίζω ότι ήρθε η ώρα να γίνει κάποια θεαματική κίνηση σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου ή Ευρ.Δικαστηρίου, σχετικά με τις διαφαινόμενες προθέσεις τους να φέρουν τη χώρα στα πρόθυρα κοινωνικής εξέγερσης).

Τυφώνας Ισαάκ... αλά ελληνικά!

Σύμφωνα με το έκτακτο δελτίο ακραίων οικονομικών συνθηκών, που εκδόθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο, εντός των προσεχών ημερών αναμένεται η αναβάθμιση της φορο-καταιγίδας Ισαάκ σε τυφώνα κατηγορίας 2.
Παρακαλούνται οι φορολογούμενοι των περιοχών που αναμένεται να πληγούν περισσότερο να εκκενώσουν τις δηλωμένες στην Εφορία διευθύνσεις διαμονής τους, καθώς και τους δηλωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς -εξόν κι αν έχουν ήδη αυτοί αρνητικό πρόσημο- και να προμηθευτούν φάρμακα, τρόφιμα και λοιπές προμήθειες - ή τουλάχιστον να καταφύγουν σε μέρη όπου θα βρίσκονται συνάνθρωποί τους που θα μπορούν να έχουν τις απαραίτητες προμήθειες.
Το πρώτο κύμα της φοροκαταιγίδας αναμένεται να χτυπήσει την ερχόμενη Παρασκευή με τη μορφή αναγκαστικής είσπραξης της πρώτης δόσης του φόρου εισοδήματος, και θα ακολουθήσει με τη μορφή του επτάψυχου Ειδικού Τέλους Χαρατσίου, ενώ κατά την αναβάθμισή της σε τυφώνα θα γίνει η ανακοίνωση των μέτρων ύψους 11,6 + 3 + 5,4 = 20 δισ.ευρώ (ωραίο στρόγγυλο νούμερο), τα οποία πρέπει να καλύψουν τις αποκλίσεις στους στόχους, καθώς και την πολυπόθητη επιμήκυνση.
Τα μέτρα θα συνοδεύονται και από ημι-οριζόντες ή και διαγώνιες περικοπές στους ένστολους (που μέχρι στιγμής εργάζονται με αυταπάρνηση στις υπηρεσίες του Ξένιου Διός, ή ενάντια στις πυρκαγιές), οπότε καλούνται οι φορολογούμενοι να λάβουν έκτακτα μέτρα ατομικής προστασίας, είτε διαμένουν στις πόλεις (για να αποφύγουν ανεπιθύμητη προσαγωγή), είτε στην ύπαιθρο (ήτοι: ξηρά τροφή, πετσέτα, φτυάρι / τσουγκράνα, φακό, τραντζιστοράκι κλπ).

Σκόρπιες ιδέες για την ανάπτυξη...

Μετά τα 10 μέτρα για την ανάπτυξη, που ανακοίνωσε προ ημερών ο Υπ. Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων (σαφώς παγκόσμια πρωτοτυπία ο τίτλος του υπερ-υπουργείου), και εν παρα-μέσω θερινής ραστώνης, και θέλοντας να συμβάλουμε θετικά στην αποτελεσματικότητα της νέας Κυβέρνησης, που οσονούπω θα πρέπει να πιάσει στ' αλήθεια δουλειά, για να μην βγάλει τρίμηνα αξίας 10 δισ. σε τρεις μήνες από σήμερα, ρίχνουμε στο τραπέζι μερικές ταπεινές σκόρπιες ιδέες για την καταπολέμηση της ύφεσης, η οποία ανακοινώθηκε σε 6,2% στο Β' Τρίμηνο του 2012 (και μάλιστα -6,6% σε τρέχουσες τιμές, που σημαίνει αρνητικό αποπληθωριστή ΑΕΠ):

• επιδοτήσεις ύψους 50% για μετατροπή κινητήρων σε υγραερίου, ή παροχή κινήτρων φοροαπαλλαγών (προτεινόμενος τίτλος προγράμματος: Εξοικονομώ στ' αμάξι! (αντί για μείωση στους φόρους στα καύσιμα που ζητούν οι βενζινοπώλες)
• επαναφορά σοβαρών φορολογικών κινήτρων για συλλογή αποδείξεων μόνο με τη χρήση της φοροκάρτας, για να αποφευχθεί το φαινόμενο συλλογής και διακίνησης αποδείξεων από λογιστές, προς άγραν πελατών
• επιβολή κοινωφελούς εργασίας 2 μηνών για κάθε 12 μήνες επιδοτούμενης ανεργίας σε παρόμοια αντικείμενα και από φορείς που ήδη συμμετέχουν και υλοποιούν τα προγράμματα Κ.Ο.Χ. Η επιλογή προτείνεται να γίνεται με ηλεκτρονική κλήρωση επί των επιδοτούμενων ανέργων. Το μέτρο αυτό αφορά τον εξορθολογισμό την επιπτώσεων από τις περιπτώσεις συνδυασμένης επιδοτούμενης και μαύρης εργασίας.
• παρόμοια αντιμετώπιση (υποχρεωτική κοινωφελής εργασία) για οφειλέτες του Δημοσίου. Η επιλογή θα γίνεται με ηλεκτρονική κλήρωση και με τρόπο που θα αυξάνονται οι πιθανότητες επιλογής, όσο μεγαλύτερη είναι η οφειλή
• συμψηφισμός οφειλών του Δημοσίου (συμπεριλαμβανομένων των επιστροφών ΦΠΑ) με οφειλές προς αυτό για όλο το φάσμα των φορέων της Γεν.Κυβέρνησης, όπως αυτοί είναι καταγεγραμμένοι στα μητρώα που τηρούνται από την Στατιστική Αρχή. Η διαδικασία θα πρέπει να είναι σχετικά απλοποιημένη και θα γίνεται αυστηρός έλεγχος των προϋποθέσεων δειγματοληπτικά
• αλλαγή της φορολογικής αντιμετώπισης και της διαδικασίας απόδοσης ΦΠΑ και παρακρατούμενων φόρων για ανεξόφλητα τιμολόγια μεταξύ επιχειρήσεων και Δημοσίου, ή ακόμα και μεταξύ επιχειρήσεων, για να διορθωθούν οι στρεβλώσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αγορά
• εν όψει του δύσκολου χειμώνα, παροχή ποσοτήτων καυσοξύλων από ελληνικά δάση αντί επιδόματος θέρμανσης, ακόμα και για κατοίκους αστικών κέντρων, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας και Θεσ/νίκης, όπου αντιμετωπίζονται τα σημαντικότερα προβλήματα διαβίωσης σε περιόδους οικονομικής κρίσης
• σημαντικά φορολογικά κίνητρα (π.χ. μείωση φορολογικών συντελεστών των κερδών, επιβολή αφορολόγητου για 5 χρόνια κ.λπ) για εξαγωγικές επιχειρήσεις, ή για μεικτές επιχειρήσεις, κατά το μέρος της δραστηριότητας που αφορά την εξαγωγή αγαθών ή υπηρεσιών

Όσο για το all-time-classic "επανεκκίνηση των μεγάλων έργων" (δηλ. των αυτοκινητοδρόμων κυρίως), αυτό θα μείνει κενό γράμμα, όσο οι χερσαίες μεταφορές έχουν απαγορευτικό κόστος.

Ε, ρε ...Τσίπρας που σας χρειάζεται!...

Με άγριες διαθέσεις έρχεται καλοκαιριάτικα η τρόικα, και όχι για διακοπές - όπως θα ήλπιζαν πολλοί φρέσκοι Υπουργοί - για να ζητήσει το λόγο των καθυστερήσεων στην εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου 2, αφού φαίνεται τους ήταν αδιάφορο το γεγονός της διπλής προεκλογικής περιόδου, που διανύσαμε. Εν τω μεταξύ, οι τροϊκανοί αδιαφορούν πλέον από τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης αβεβαιότητας και των αντικρουόμενων δηλώσεων αξιωματούχων σχετικά με την παραμονή υπερχρεωμένων χωρών στην Ευρωζώνη. Με αποτέλεσμα, η μεν Ισπανία να έχει δυσθεώρητα επιτόκια / σπρεντ (υψηλότερα της Ιρλανδίας πλέον), η Ιταλία να ακολουθεί κατά πόδας και οι δήμοι ή περιφέρειες των δύο χωρών να βρίσκονται υπό κατάρρευση.
Και ενώ η ευρωζώνη αρχίζει στ' αλήθεια να καταρρέει, βρίθει ο ευρωπαϊκός Τύπος αρνητικών δημοσιευμάτων για την Ελλάδα, λες και σε μας οφείλονται όλα τα κακά του κόσμου, επειδή τάχαμου δεν υλοποιήσαμε ούτε το 1/3 των μέτρων του Μνημονίου 2, λες και αν τα κάναμε την άλλη μέρα θα βγαίναμε στις αγορές και η ανάπτυξη θα χτύπαγε κατακούτελα τους επιχειρηματίες που παραπαίουν οικονομικά. Μετά είναι, σου λέει, και η αστοχία στα έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού κατά 1,5 δισ. ευρώ στο εξάμηνο, λες και δεν θα έρθει το τσουνάμι οσονούπω των εκκαθαριστικών της Εφορίας, που μόνο οι επιπλέον φόροι σε λιγότερες από τις μισές δηλώσεις είναι στα 3,1 δισ. ευρώ, έναντι λιγότερο από 1 δισ. πέρσι σε αντίστοιχο αριθμό εκκαθαρισμένων δηλώσεων. 
Το σημαντικό όμως είναι, που παραγνωρίζεται από τους πιστωτές μας, ότι στο εξάμηνο του 2012 το πρωτογενές έλλειμμα της Γεν.Κυβέρνησης αναμένεται να κυμανθεί περί το 1-1,5 δισ. ευρώ, το οποίο αποτελεί εξαιρετική επίδοση (0,5% του ΑΕΠ) εν μέσω άνευ προηγουμένου ύφεσης. Και σαν να μην φτάνει αυτό, οι απειλές και οι εκβιασμοί για τη μη καταβολή των επόμενων δόσεων, δίνουν και παίρνουν. Ξεχνούν, ως φαίνεται το καρδιοχτύπι τους της 17ης Ιούνη, με τον ΣΥΡΙΖΑ να περνά μια ανάσα από τη διακυβέρνηση της χώρας. Αποδεικνύοντας οι τροϊκανοί ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι οι αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα (δηλ. το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας), δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ροκανίζουν ολόκληρο το οικοδόμημα της Ευρωζώνης. Και ίσως χρειάζονται από τη χώρα μας πιο επιθετικές πρωτοβουλίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για αθέτηση των υποχρεώσεων των πιστωτριών χωρών, ή ακόμα καλύτερα, για αθέμιτο ανταγωνισμό στην Ευρωζώνη, γιατί άλλο να δανείζεσαι με 1%, όπως η Γερμανία, και άλλο με 7,5%. Γιατί αυτή τη φορά η χώρα μας δεν είναι μόνη: είναι μαζί με την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Κύπρο, την Ιταλία και την Ισπανία...

The party is over (?)

Ποιος δεν θυμάται αλήθεια το γαλάζιο εκλογικό σύνθημα "Πάρτυ, πάρτυ, στις 7 του Μάρτη" του 2004, και στη συνέχεια το "The party is over" των ευρωπαίων μετά τις (πρόωρες) εκλογές του 2009; Ε, κάτι αντίστοιχο σύμβαίνει και φέτος τον (ιδιαίτερα ζεστό) Ιούνη του 2012, μετά και τις επαναληπτικές εκλογές και το σχηματισμό γαλάζιας τρικομματικής κυβέρνησης: Καλή η προεκλογική ανάπαυλα και το προεκλογικό πάρτυ, όπου άλλοι ξεσπάθωσαν, άλλοι ονειρεύτηκαν επιστροφή στις σπατάλες και τα δανεικά, άλλοι βουνά από πιλάφι, άλλοι διαγραφή χρεών και άλλοι άλλα πολλά, από αυτά που λέγονται και ακούγονται κατά κόρον προεκλογικά. Τώρα πια έχουμε νέα Κυβέρνηση και μπορούμε απερίσπαστοι να (ξανα)πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά, αναλογιζόμενοι τα ... μπάνια του λαού, με την ελπίδα ότι επιστρέφοντας τον Σεπτέμβρη, ούτε το χαράτσι θα φιγουράρει στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ούτε το πετρέλαιο θέρμανσης θα εξισωθεί πλήρως με αυτό της κίνησης, ούτε νέα μέτρα θα επιβληθούν και ότι το έλλειμμα αν ξαναμετρηθεί μπορεί να πέσει από μόνο του κατά τις!

Κι αυτό, για παράδειγμα, θα μπορούσε να γίνει εάν η νέα Κυβέρνηση κατάφερνε να πιάσει τους φετινούς δημοσιονομικούς στόχους με τις εισπράξεις από τα φετινά εκκαθαριστικά σημειώματα της Εφορίας, που αναμένεται να φέρουν 5πλάσια έσοδα από τα περσινά, εφόσον αυτά μπορέσουν να εισπραχθούν. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, και το χαράτσι επιβλήθηκε γιατί κάποια άλλα πράγματα δεν έγιναν στον καιρό τους. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια αποψινή νίκη της Εθνικής, με το ρίξιμο 6 δισ. ευρώ στην αγορά για υποχρεώσεις του Κράτους σε ιδιώτες και με ανάκαμψη των κρατήσεων στον τουριστικό τομέα, ίσως θα αρκούσαν για να δώσουν μια ώθηση στην ελληνική ψυχολογία και οικονομία, τη στιγμή που τα φώτα της αρνητικής δημοσιότητας αρχίζουν να πέφτούν σε μεγαλύτερους γείτονες και εταίρους μας. Και ταυτόχρονα θεωρούμε ότι πρώτη προτεραιότητα στην Κυβέρνηση θα πρέπει να δοθεί στην καταπολέμηση της ανεργίας, όπου φαίνεται ότι μια κάποια λύση ανάγκης είναι και τα προγράμματα Κοινωφελούς Χαρακτήρα (ΚΟΧ). Αυτά θα μπορούσαν να επεκταθούν και να συμπεριλάβουν τομείς όπως οι εκτεταμένες αναδασώσεις και οι εργασίες αποκατάστασης και καθαρισμού των δασών και δασικών εκτάσεων - έργα που συνδυάζουν τη στήριξη της υπαίθρου και ιδίως των ορεινών πληθυσμών, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και τη δημιουργία φυσικών ενεργειακών αποθεμάτων για τις επόμενες γενιές, σε περίπτωση που η χώρα μας αντιμετωπίσει ανάλογης έντασης οικονομική κρίση.

Το κίνημα της... μαγκούρας!

Επιστρέφοντας από το δροσερό και πανέμορφο Μέτσοβο, στο οποίο κανείς πηγαίνει από τη Θεσσαλονίκη μόλις σε 2 ώρες, μέσω Εγνατίας, που κατασκευάσθηκε μεταξύ άλλων στα 38 χρόνια της καταστροφικής διακυβέρνησης του δικομματισμού, με τη συγχρηματοδότηση των αντιπάλων μας στην Ευρώπη, έχω να σας μεταφέρω την αφθονία μαγκούρας και γκλίτσας (και κοντοσουβλίου) στα μαγαζάκια του πλούσιου από κάθε άποψη χωριού. Όχι, δυστυχώς δεν πήρε το μάτι μου κάποιον τέως αρχηγό να απολαμβάνει τα φρεσκοψημένα εδέσματα σε κάποιο απόμερο τραπεζάκι, με τραγιάσκα και μπλουτζήν και γυαλί ηλίου και πουκάμισο ριχτό, για ευνόητους λόγους. Γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν ξέρεις και πώς θα αντιδράσουν αυτοί οι απίθανοι χωριάτες, που παίρνουν όλες τις υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια τοις μετρητοίς - και εκτός αυτού φέρουν μαζί τους μαγκούρα κρανιάς ή οξυάς, χρήσιμη για βόλτα, αποκούμπι στο παγκάκι, αλλά και για καμιά ψιλή σε επίδοξους κλέφτες και ψεύτες.

Ποιος δεν θυμάται εξάλλου το περίφημο (κινηματογραφικό) προεκλογικό σύνθημα "Η μαγκούρα στη Βουλή" - που σαφώς δεν εννοούσε τους συνταξιούχους, αφού τότε κανείς δεν φαντάζονταν ότι θα έρθει η εποχή των άγριων περικοπών στις συντάξεις. Αλλά εννοούσε ότι ο απλός λαός δεν αστειεύεται και ότι θα πιάσει τις μαγκούρες εάν διαπιστώσει ότι ξεγελάσθηκε και προδόθηκε από αυτούς που του έταξαν ένα σωρό πράγματα προεκλογικά και μετεκλογικά όχι μόνο δεν έκαναν τίποτε, αλλά έπραξαν και χειρότερα. Τόσο η συνέχιση της άγριας λιτότητας, όσο και η κάθετη ρήξη με τον υπόλοιπο κόσμο στον πλανήτη Γη, πλην εξαιρέσεων, πιθανότατα θα οδηγήσουν στον Κίνημα τον Απελπισμένων (μετεξέλιξη εκείνου των Αγανακτισμένων) που θα έχει ως σύμβολο τη... μαγκούρα!

Δημοσιονομικές εξελίξεις εν όψει νέων εκλογών...

Δημοσιεύθηκε σήμερα το υπ' αριθμ. 65 Δελτίο Δημοσίου Χρέους, σύμφωνα με το οποίο το Χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης ανέρχεται σε 280,3 δισ.ευρώ (στις 31/3/2012) από 368 δισ.ευρώ στο τέλος του 2011, δηλ. μείωση κατά 24%. Σε όρους ποσοστού του ΑΕΠ αυτό ανέρχεται πια στο 130% του ΑΕΠ περίπου, χωρίς όμως να υπολογίζουμε μικρές αποκλίσεις (συνήθως προς το ευνοϊκότερο) οι οποίες αφορούν στο Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης, και το οποίο υπολογίζεται κατά ESA 95. Όπως παρατηρούμε, η μείωση λόγω του PSI δεν ήταν τελικά 107 δισ. ευρώ, αφού αυτό μεταβλήθηκε κατά 88 δισ.ευρώ, που σημαίνει ότι παρατηρείται μια διαφορά της τάξεως των 20 δισ. ευρώ, η οποία κατά ένα μικρό μόνο μέρος εξηγείται από την τρέχουσα δυναμική των ελλειμμάτων. 

Σε κάθε περίπτωση, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ επανήλθε στα επίπεδα του 2009, ενώ σύμφωνα και με το επίσης άρτι δημοσιευθέν Δελτίο Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το πρώτο τετράμηνο του έτους, το πρωτογενές έλλειμμα είναι μόλις 1,7 δισ.ευρώ, το οποίο ισοζύγιο σε όρους Γεν.Κυβέρνησης ενδεχομένως να είναι ελαφρώς πλεονασματικό. 

Αντανακλούν, άραγε, αυτά τα στοιχεία τις εκτιμήσεις για κατάρρευση της αγοράς λόγω εκλογών, ή μήπως πρόκειται για υπερβολικές εκτιμήσεις, οι οποίες τροφοδοτούν το θανατηφόρο σπιράλ της ύφεσης και της γενικής απραγίας, εν αναμονή της ανάδειξης νέας Κυβέρνησης; Αρκούνε, άραγε, 2 μήνες προεκλογικής περιόδου για να ανατρέψουν το θετικό ξεκίνημα - θετικό, στη σκιά της εσωτερικής στάσης πληρωμών του Δημοσίου, προφανώς, αλλά και της λεγόμενης ανθρωπιστικής κρίσης, να δεχτούμε επίσης - ή μήπως ο ενθουσιασμός που θα προκύψει μετά από την υπερβολική αβεβαιότητα, εφόσον αυτή τη φορά προκύψει νέα Κυβέρνηση, δώσει μια νέα πνοή στην ψυχολογία της αγοράς; 

Αυτά είναι, θαρρώ, περισσότερο ενδιαφέροντα ερωτήματα συγκριτικά με το τετριμμένο Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο και Ευρώ, Δραχμή ή Ευρωδραχμή. Αλλά τα πιο καθοριστικά ερωτήματα για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου είναι τα εξής: 

1. Η νέα Κυβέρνηση θα μπορέσει να δώσει ισχυρό χτύπημα κατά της φοροδιαφυγής, για να επιτρέψει και τη διόρθωση/άρση των αδικιών του Μνημονίου; 

2. Η νέα Κυβέρνηση θα μπορέσει να εμπνεύσει κάθε λογής δημιουργικές δυνάμεις να εργαστούν με ελπίδα, όραμα, αισιοδοξία, ιδίως δε εκεί όπου αναδεικνύονται τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και άρα δρούμε εκτός ανταγωνισμού; (π.χ. ιχθυοκαλλιέργειες, κτηνοτροφικά προϊόντα, ελαιόλαδο, τουριστικές υπηρεσίες, πράσινη ενέργεια κ.λπ).

Μετεκλογικά (και προεκλογικά) ντιμπέιτς!

Όπως φάνηκε τελικά, τα debates των πολιτικών αρχηγών μάς ήρθανε διά της πλαγίας οδού μέσα από τα Πρακτικά των Συσκέψεων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και μάλιστα έγιναν με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς: στην αρχή οι τρεις τους, μετά κατά μόνας, ύστερα οι 4, οι 5 και στο τέλος όλοι, πλην του ακατανόμαστου.
Θες η απουσία της κάμερας, θες ο σεβασμός προς τον ΠτΔ, θες η απουσία των προσχηματικών δημοσιογραφικών κανόνων των κανονικών debates, είδαμε από τοποθετήσεις, μέχρι κανονικό, ζωηρό διάλογο, και μάλιστα για ζητήματα που θα έπρεπε να έχουν συζητηθεί ήδη προεκλογικά (π.χ. ο χειρισμός του ομολόγου του κερδοσκοπικού hedge fund, η έκθεση στον ξένο δανεισμό, τα όρια της αναδιαπραγμάτευσης, οι πιθανές συνέπειες από τη μονομερή καταγγελία της σύμβασης κ.λπ).
Γι' αυτό προτείνω στους αναγνώστες μας, όταν τα αίματα θα ανάψουν λίγο πριν από τις ερχόμενες εκλογές, όταν θα αρχίσουν και πάλι τα προεκλογικά λογύδρια, οι υποσχέσεις, οι ανοιχτές συγκεντρώσεις, τα διλήμματα και τα συνθήματα χωρίς επιχειρήματα, να ανοίξουν στην τύχη ένα από τα αρχεία με τα Πρακτικά των πρόσφατων Συσκέψεων. Αν και πιστεύω ότι αυτή τη φορά θα αξιωθούμε να καμαρώσουμε μια επική μάχη "μνημονιακών" και αντι-μνημονιακών ενώπιον δημοσιογράφων..!

Ίνα μη μιανθώσι....

Συμβούλιον έλαβον οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι για το πώς θα αποτελειώσουν με τα καμώματά τους την οικονομία και το πρόβλημά τους ήταν να μην τους μαγαρίσει ο Οξαποδώς - αδιάφορο αν τον εμπιστεύτηκαν εκόντες-ακόντες (όπως και τους άλλους, τους καλούς, εδώ που τα λέμε) 440 χιλιάδες συνάνθρωποί μας.
Κατά τ' άλλα ξεχείλισε η υποκρισία ενώπιον του ΠτΔ, ο οποίος είχε τον ατυχή ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Όταν ξεσπάνε εντελώς προσχηματικοί καβγάδες για τη νομιμοποίηση του σημειώματος Παπαδήμου (και όχι για το περιεχόμενό του) και για την αυθεντικότητα των προτάσεων Καμμένου, σε συνδυασμό με την προσπάθεια να αποποιηθούν άπαντες την ευθύνη για τις νέες εκλογές (τα έξοδα των οποίων θα πληρώσουν και πάλι τα κορόιδα, οι έλληνες φορολογούμενοι), τότε είναι φανερό πως όλα πια εξαρτώνται από τις διαθέσεις και την υπομονή των εταίρων μας (και πιστωτών μας), αφού και να θέλαμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, είναι φανερό ότι δεν θα υπήρχε η παραμικρή περίπτωση συνεννόησης.
Αλλά ας είναι - μήπως πόση καταστροφή μπορεί να φέρει μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση, όπως μας εγγυώνται από τον ΣΥΡΙΖΑ; Όπου τώρα καλοβλέπουν την προοπτική του μπόνους των 50 εδρών, το οποίο όμως μέχρι τώρα (για τους άλλους) ήταν εξόχως κατακριτέο...
Θα πρέπει, όμως, να ξέρουν οι λεβέντες μας ότι μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρίτη δεν έχει, όσο αντι-δημοκρατικό κι αν ακούγεται αυτό. Την επόμενη φορά θα πρέπει να τους μαντρώσει ο ΠτΔ μέχρι να βρούνε λύση, και μάλιστα όλους, χωρίς εξαιρέσεις, όπως κι αν αυτοαποκαλούνται ή αποκαλούνται μεταξύ τους. Μήπως έτσι δεν γίνεται και στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ, ιδίως όταν απασχολούνται με τη χώρα μας; Αν πάλι δεν επιθυμεί κανείς να κυβερνήσει στ' αλήθεια (λογικό σε κατάσταση ημι-χρεωκοπίας), ας το πει ξεκάθαρα, όπως το ΚΚΕ, ή ας μη λάβει μέρος καθόλου στις εκλογές.