Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Τα κόλλυβα της γραιάς!


Με τη δέσμευση λογαριασμών προσώπων που εμπλέκονται σε (οικονομικά) σκάνδαλα και με τη δήμευση των περιουσιών όσων αποδεικνύεται ότι συμμετείχαν στη ρεμούλα που έφερε το Κράτος στο χείλος της χρεωκοπίας, όχι μόνο ικανοποιείται έστω και λίγο το περί δικαίου αίσθημα όσων πλήττονται από τα οικονομικά μέτρα (όλων σχεδόν δηλ.), αλλά οι (αμειβόμενες) Εξεταστικές Επιτροπές φαίνεται ότι τα βγάζουν τα λεφτά τους... Οποία διαφορά με τις προηγούμενες Εξεταστικές, οι οποίες και διακωμωδούσαν το θεσμό με τα διαφορετικά πορίσματα, και δεν κατέληγαν σε κάτι χειροπιαστό (ούτε καν στον Χατζηπετρή!)
Υπάρχει φυσικά μια εύλογη απορία: αφού οι πρώτες ομολογίες ήρθαν από πρώην στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, γιατί η προηγούμενη Κυβέρνηση απέτυχε ακόμα και στο αυτονόητο: στον εντοπισμό και στην παράδοση στη δικαιοσύνη εκείνων τουλάχιστον που σήμερα ομολογούν και εντοπίζονται από την ομογάλακτη παράταξή τους και ανοίγει έτσι ο δρόμος για αστική ευθύνη πολιτικών, παράκαμψη της παραγραφής αδικημάτων και άλλων συναρπαστικών αναγνωσμάτων.

Πώς όμως φτάσαμε επιτέλους στην πολυπόθητη αυτοκάθαρση; Ποια τραγωδία προηγήθηκε για να φτάσουμε εδώ;
Ορισμένοι εντοπίζουν την αρχή του τέλους στην ιστορική εκείνη συνέντευξη τύπου του πρώην πρωθυπουργού στη ΔΕΘ (αυτή όμως δεν ήταν τραγωδία, ήταν μάλλον κωμωδία του Μποστ). Εγώ, λόγω ιδιότητας, εντοπίζω την αρχή ένα χρόνο πριν: τον Αύγουστο του 2007. Η υφέρπουσα διάλυση του κράτους και της οικονομίας ήταν από τα αίτια της ιστορικότερης καταστροφής όλων των εποχών, από άποψη δασικών πυρκαγιών, σε ανθρώπινες απώλειες, περιουσίες και δασικό πλούτο. Οι ζημίες ήταν τέτοιες που συνέβαλαν στην επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης, λίγο πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση (ίσως και μία μονάδα του ΑΕΠ). Και με τα γνωστά τριχίλιαρα, ξαναεκλέχτηκε η ίδια Κυβέρνηση με 1,5 βουλευτή πλειοψηφία - και άντε να λειτουργήσει ευνομούμενο Κράτος υπό το Νόμο της Ομερτά...
Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και συνήθως από τα παθήματα διδάσκονται τα καλύτερα μαθήματα. Εν όψει της Ημέρας Περιβάλλοντος σε λίγες μέρες και της νέας αντιπυρικής περιόδου που ήδη ξεκίνησε, να υπενθυμίσουμε, σαν την αλογόμυγα του Σωκράτη, στην ΥΠΕΚΑ μας, ότι πριν λίγες μέρες δεσμεύτηκε για αποτελεσματική και υποδειγματική λειτουργία των Δασικών Υπηρεσιών στον τομέα της πρόληψης, ήτοι:

  • έγκαιρες προσλήψεις εποχιακών δασεργατών για καθαρισμούς βλάστησης (το 2007 αυτοί ΔΕΝ είχαν προσληφθεί έγκαιρα)
  • λειτουργία των Δασικών Υπηρεσιών τα απογεύματα και τις αργίες (τότε πιάνουν οι φωτιές)
  • έγκαιρη διάθεση πιστώσεων για συντήρηση δασικού οδικού, δεξαμενών και αντιπυρικών λωρίδων
  • ενεργοποίηση των δράσεων αντιπυρικής προστασίας του Ε.Π. Αλέξανδρος Μπαλτατζής (η ΥΠΕΚΑ είχε πει ότι αυτό θα γίνει εντός του Μαίου, αλλά η 31η φθάνει με βήμα ταχύ...)
  • Σύσταση της Ειδικής Γραμματείας Δασών και της Γενικής Γραμματείας Περιβάλλοντος (βλ. δηλώσεις τον προηγούμενο Μάρτιο και προηγούμενη ανάρτησή μας)

Και κλείνω με την εξής διαπίστωση: οι καλοί ευρωπαίοι εταίροι μας είπαν κάποια στιγμή ότι η μικρή πυρκαγιά που ξεκίνησε στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να φουντώσει γιατί θα κάψει και άλλες χώρες. Ξέχασαν μάλλον την καταστροφή του 2007, που κατά το πόρισμα της Πυροσβεστικής προήλθε από τα κόλλυβα μιας γραιάς!

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Το κανόνι και το κανονάκι!


Σήμερα έχω ωραία διάθεση (παραμονή του Αγίου Πνεύματος, και το Βατοπέδι μας επιβεβαιώνει ότι ενίοτε γίνονται και θαύματα), αφού έκανα το πρώτο μπανάκι σε μια άδεια από κόσμο παραλία. Μη φαντάζεστε σε κάποια ερημική παραλία, αλλά κάπου στο Ν.Πήλιο, προφανώς όμως η οικονομική κρίση κάνει κι αυτή το θαύμα της: στη διαδρομή Θεσ/νίκη - Βόλος είχε κανείς τη μελαγχολία του μοναχικού ταξιδιώτη, χθες Σάββατο, στις 12 το μεσημέρι (αλλά και την οργή του ραγιά που πληρώνει 10,70 ευρώ διόδια-χαράτσι σταματώντας κάθε 40 χλμ!).
Επί τη ευκαιρία της συζήτησης για τη δυνατότητα "ελεγχόμενης πτώχευσης" μιας άτακτης δημοσιονομικά χώρας (όχι κανόνι - κανονάκι) θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε ότι ο "μη-μπαταχτσής", το Κράτος, στο εσωτερικό της χώρας έχει ήδη προβεί σε μια ελεγχόμενη στάση πληρωμών, αφού οι επιστροφές ΦΠΑ έχουν παγώσει τουλάχιστον μέχρι τέλη Μαίου, ενώ εφημερίες και υπερωρίες τελευταίων μηνών είναι απλήρωτες στα νοσοκομεία (με αποτέλεσμα την επίσχεση εργασίας) κ.ά. παρόμοια.
Και πού το παράξενο, αλήθεια; Ποια (ζημιογόνα) επιχείρηση θα έβρισκε πρόθυμους πιστωτές για να συνεχίσει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, όταν οι ετήσιες δανειακές ανάγκες έχουν φθάσει το 74% του τζίρου της; Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα το 2009 (επιπλέον χρέος διά εισπράξεις), όταν το ποσοστό αυτό κυμαίνονταν μεταξύ 21%-53% τα προηγούμενα χρόνια.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ακολουθηθεί κάποια παραλλαγή της πατέντας Αλογοσκούφη (απογραφή + αναθεώρηση ΑΕΠ). Το επισημαίνω αυτό γιατί μετά την "καταγραφή" η οποία ανέδειξε το έλλειμμα σε 12,7% τον Οκτώβριο του 2009 (ήδη 13,7%), σε σημερινό δελτίο ειδήσεων ακούστηκε ότι θα γίνει και νέα αναθεώρηση του ΑΕΠ, εξαιτίας της παραοικονομίας. Δηλ. όχι Γιάννη, Γιαννάκη!
Πάντως, κάποια στιγμή θα πρέπει το θέμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας να τεθεί συνολικά. Γιατί και η Γερμανία έχει παραβεί τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με τις πενιχρές μισθολογικές αυξήσεις έναντι των άλλων χωρών την ευρωζώνης, προβαίνοντας έτσι σε αθέμιτο ανταγωνισμό. Τάδε έφη ο Γερμανός οικονομολόγος Χάινερ Φλάσμπεκ φέτος τον Ιανουάριο. Συγκεκριμένα, ενώ οι μισθολογικές αυξήσεις θα έπρεπε να είναι ίσες με τον πληθωρισμό + την εθνική αύξηση της παραγωγικότητας (21% περίπου κατά μέσο όρο στην ευρωζώνη για όλα τα χρόνια λειτουργίας της ΟΝΕ), στη Γερμανία οι αυξήσεις έφτασαν μόλις το 8%, στη λοιπή ευρωζώνη το 27% και στην Ελλάδα το 26%. Ο καθένας στο μέτρο που μπορεί: άλλος ψεύτικα στοιχεία, και άλλος κομπίνες (είναι σύμπτωση που και η Siemens είναι γερμανική;)...

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Πρωταθλητές στις νέες παραγγελίες στη βιομηχανία!


Πολλαπλά εγκεφαλικά βλέπω στην Eurostat, αφού η παρά τρίχα χρεωκοπημένη Ελλάδα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στην Ε.Ε. (με τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία για το Μάρτιο) στην αξία των νέων παραγγελιών στη βιομηχανία! Η ετήσια μεταβολή ήταν μεν15,5%, αλλά η αύξηση σε σχέση με το Φεβρουάριο έφτασε το 26% (+32,8% για τις βιομηχανίες εγχώριας αγοράς), όταν την καλύτερη επίδοση έχει ο Δανός με +20,6%, ενώ ο πολυαγαπημένος μας Γερμανός +5,7%...
Τα στοιχεία αυτά φαίνεται να επιβεβαιώνονται και από το Δελτίο Οικονομικής Συγκυρίας του ΙΟΒΕ, όπου για το μήνα Απρίλιο καταγράφεται ανάκαμψη στους περισσότερους οικονομικούς δείκτες πλην του δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης των νοικοκυριών. Θα έχουμε άραγε και σταμάτημα της πτώσης του ΑΕΠ τον Απρίλιο; Θα τον τρελάνουμε τον Γερμανό;

Ας ελπίσουμε πάντως μέρος της ευημερίας των αριθμών να περάσει το γρηγορότερο δυνατόν και στους ανθρώπους.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Θεσσαλονίκη - Γιάννενα, με δυό παπούτσια πάνινα


Με τη βενζίνη στο 1,53 ευρώ/λίτρο, κατά μέσο όρο, οι παραπάνω στίχοι γίνονται απελπιστικά επίκαιροι.
Βέβαια, σ' αυτό έχει συμβάλλει τόσο η αύξηση του ΕΦΚ κατά 71,8% μέσα σε λίγους μήνες (από 0,39 στις 31/12/09 σε 0,67 σήμερα), όσο και ο διπλασιασμός της τιμής της βενζίνης χωρίς φόρους από το χαμηλό των 0,22 ευρώ / λίτρο το Δεκέμβριο του 2008 στα 0,48 ευρώ σήμερα.
Με σχετικά απλή επεξεργασία των δημοσιευμένων στοιχείων του ΓΛΚ σχετικά με τις εισπράξεις από τον ΕΦΚ καυσίμων το 1ο τρίμηνο του 2010 βρίσκουμε ότι η αύξηση κατά 43,7% τις τιμής τελικής τιμής (με ΦΠΑ) της αμόλυβδης επέφερε αύξηση μόλις κατά 8,2% στις εισπράξεις του ΕΦΚ (η σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009). Επίσης, από την εφαρμογή του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης επί των δημοσιευμένων αυτών στοιχείων, προκύπτει μείωση της μέσης ποσότητας όλων των καυσίμων που υπάγονται σε απόδοση ΕΦΚ κατά 20,6%, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις της αγοράς για μείωση έως και 30% της κατανάλωσης στη βενζίνη. Με εισοδηματική ελαστικότητα ίση με -0,5 (για το ίδιο τρίμηνο), κάθε αύξηση της τιμής της βενζίνης κατά 1% προκαλεί μείωση της κατανάλωσης κατά 0,5%. Εν αναμονή των οριστικών στοιχείων για τον Απρίλιο του 2010, η πρόβλεψή μας είναι για 416 εκ.ευρώ εισπράξεις ΕΦΚ από 376 εκ.ευρώ πέρσι.

Για την απόσταση Θεσ/νίκης -Αθήνας μετ' επιστροφής με ένα αυτοκίνητο μέσου κυβισμού απαιτούνται περίπου 80lt X 1,50 = 120 ευρώ συν 40 ευρώ διόδια = 160 ευρώ. Με τα ίδια χρήματα (ή και φθηνότερα), μπορεί να πάει κανείς αεροπορικώς. Μήπως επιστρέφουμε 50 χρόνια προς τα πίσω κάνοντας τη χρήση αυτοκινήτου (και των εθνικών οδών) είδος πολυτελείας; Ναι, το περιβάλλον ωφελείται από την άγρια φορολόγηση της βενζίνης, αλλά τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν τα τελευταία χρόνια από τα κοινοτικά κονδύλια, για πιο λόγο τελικά δαπανήθηκαν; Για την κατασκευή άδειων αυτοκινητοδρόμων;
Καλώς ή κακώς, ένα μέρος της οικονομικής ανάπτυξης και δη του τουρισμού βασίζεται και στη χρήση του αυτοκινήτου. Νομίζω ότι θα ήταν προτιμότερο το κράτος να αποφασίσει μια σταθερή τιμή καυσίμων (π.χ. 1,20 ευρώ/λίτρο με ΦΠΑ) αναπροσαρμοζόμενης τιμαριθμικά ενδεχομένως, κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο ΕΦΚ να απορροφά της διακυμάνσεις τις τιμής διυλιστηρίου χωρίς φόρους, κρατήσεις κ.λπ. Έτσι και η κατανάλωση καυσίμων και η συνδεδεμένη με αυτή οικονομική ανάπτυξη θα παραμένει περίπου σταθερή, ενώ θα είναι δυνατόν να γίνει προγραμματισμός των οικογενειακών και επιχειρηματικών δαπανών πιο αποτελεσματικά με σταθερές τιμές. Υπολογίζεται π.χ. ότι εάν η τιμή της βενζίνης καθορίζονταν σήμερα σε 1,21 ευρώ (1,00 ευρώ + ΦΠΑ), ο ΕΦΚ θα έπρεπε να είναι περίπου ίσος με 0,42 ευρώ, ενώ τα έσοδα από ΕΦΚ θα έφταναν τα 518 εκ.ευρώ.

Καλού-κακού πάντως ας συνηθίσουμε την ιδέα του περπατήματος, του τζόκινγκ και του ποδήλατου, όσο είναι ακόμα αφορολόγητα και δωρεάν. Και προσοχή στις .... ζαρντινιέρες!

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

To be or not to be


Ανάμεσα στα τόσα ωραία που έγραψε σήμερα το ΔΝΤ για τη χώρα μας, αναφέρεται και το εξής: " η αύξηση του χρέους αντικατοπτρίζει το υψηλό έλλειμμα του δημοσίου τομέα, [...] την χαμηλή ανάπτυξη και τον αποπληθωρισμό". Εάν, λοιπόν, ο αποπληθωρισμός είναι ένα από τα 3 κακά της μοίρας μας, γιατί μας πιέζουν να κάνουμε αποπληθωρισμό; Υποτίθεται ότι σε αυτό πρέπει να συμβάλει και το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων (μείωση τιμών λόγω μείωσης της ζήτησης). Από την άλλη, με την αύξηση του ΕΦΚ σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά και με τη νέα αύξηση του ΦΠΑ, ο πληθωρισμός το Μάρτιο έφτασε το 4,8%. Αμφιβάλλει κανείς ότι πάμε για ρεκόρ δεκαετίας πληθωρισμού στο τέλος του 2010;
Αποπληθωρισμός, λοιπόν, ή πληθωρισμός - ιδού η απορία! Με κομμένους έως παγωμένους τους μισθούς και τις συντάξεις, ο υψηλός πληθωρισμός θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα στα εισοδήματα. Επιπλέον, θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το ρυθμό μείωσης του ΑΕΠ (την ύφεση δηλ.) σε σταθερές (πραγματικές) τιμές. Θα έχει όμως και ένα καλό: θα μειώσει τις δαπάνες για τόκους, αφού το πραγματικό επιτόκιο των ομολόγων υπολογίζεται από τη διαφορά πληθωρισμός - επιτόκιο (το Δεκ.2009 προσέγγισε το -2,0%). Ταυτόχρονα, με τον υψηλό πληθωρισμό μειώνεται ο ρυθμός αύξησης του χρέους σε σταθερές τιμές. Ενώ και η μείωση του ΑΕΠ θα σημαίνει μικρότερες κρατικές δαπάνες, εφόσον αυτές συνδέονται με κονδύλια που υπολογίζονται ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Άρα ... ουδέν κακόν αμιγές καλού και αντίστροφα. Και απ' ό,τι φαίνεται, μόνο η παραοικονομία και η ενσωμάτωση αυτής στην επίσημη οικονομία (με τη συνδρομή και των κυνηγών αποδείξεων) μπορεί να μας σώσει, σαν από μηχανής Θεός (βλ. αύξηση, εν μέσω ύφεσης, των εσόδων από ΦΠΑ). Ως τότε όμως, το σαιξπηρικό ερώτημα, που τόσο εύστοχα αναδιατυπώθηκε ως "κουμπί, ορ νοτ κουμπί" (το κουμπί για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης), θα αποκτήσει καινούριο νόημα...

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Και όμως! Η Ελλάδα (ξανά)έσωσε την Ευρώπη!


Κάνοντας δεύτερες σκέψεις με (μέρος από τα) 110 δισ. ευρώ στο τσεπάκι (οσονούπω) και τις επώδυνες θυσίες του ελληνικού λαού στον ορίζοντα, διαπιστώνει κανείς ότι τελικά η Ελλάδα μόνο το όνειδος της Ευρώπης (και του κόσμου) δεν είναι:
Αν υπήρχαν CDS την εποχή του Περικλή, του Κολοκοτρώνη και του Μεταξά, η χώρα μας θα ήταν και πάλι υποψήφια πρώτη να αποτύχει, απέναντι στους Πέρσες, τους Τούρκους και τους Γερμανούς... Και στις τρεις περιπτώσεις, ο ωφελημένος ήταν η Ευρώπη - την τελευταία φορά, μάλιστα, προκαλώντας την καθυστέρηση των δυνάμεων του Άξονα και δίνοντας πολύτιμο χρόνο ή προκαλώντας την αφύπνιση άλλων συμμαχικών δυνάμεων.
Τη σημερινή εποχή, όμως, οι πόλεμοι είναι οικονομικοί. Πλέον γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτή η άποψη ότι ο στόχος της επίθεσης των κερδοσκοπικών κεφαλαίων ήταν το ίδιο το ευρώ, μέσω της Ελλάδας. Ακόμα και αν είναι συμπτωματικό το γεγονός ότι οι κρίσιμες εκλογές της Μέρκελ συνέπεσαν, σχεδόν, χρονικά με τις παράλογες υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης και την ξέφρενη πορεία των σπρεντ, παρόλο που ήδη είχαμε λάβει τα προηγούμενα πακέτα μέτρων, το γεγονός είναι ότι με τη στοχοποίηση της χώρας μας έγινε το ίδιο λάθος που έκαναν οι Ιταλοί το 1940: ο θεωρούμενος ως ...περίπατος των ιταλικών δυνάμεων κατέληξε σε άτακτη υποχώρησή τους, αφού η Ελλάδα αντιστάθηκε σθεναρά απέναντι σε κάθε πρόβλεψη. Έτσι και σήμερα, η Ελλάδα αντιστάθηκε - ούτε χρεωκόπησε (αποτρέποντας έτσι φαινόμενα χειρότερα της Leeman Brothers στην παγκόσμια οικονομία), ούτε προσέφυγε μόνο στο ΔΝΤ, αλλά ξύπνησε την Ευρώπη από το λήθαργό της, προκαλώντας τις απαραίτητες εκείνες διεργασίες για την αντιμετώπιση των κερδοσκόπων, και τελικά, για τη θωράκιση όλων των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ήδη προβλέπεται ότι αυτό θα γίνει απόψε το βράδυ, και οφείλεται, κατά πολύ, στην Ελλάδα, η οποία έδωσε την πρώτη μεγάλη μάχη.
Πληρώνει, βέβαια, το τίμημα των μεγάλων θυσιών του ελληνικού λαού. Χωρίς αυτές, οι ευρωπαίοι εταίροι μας ήταν δύσκολο έως απίθανο να πεισθούν έγκαιρα. Κανένα έπος, όμως, δεν γράφεται χωρίς θυσίες.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Τα ψευδή στοιχεία που μας έφεραν εδώ...


Στις 19 Μαϊου 2009, η τότε κυβέρνηση διά της ΕΣΥΕ έστειλε τις εκτιμήσεις για το έλλειμμα του προϋπολογισμού και το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης από το 2005 έως το 2008, καθώς και με προβλέψεις για το 2009. Οι αποκλίσεις όλων των μεγεθών σε σχέση με εκείνα που στάλθηκαν λίγους μήνες μετά (και ήδη δημοσιεύονται με επιφύλαξη από τη EUROSTAT - μόνο η Ελλάδα έχει * στα στατιστικά της σε 27 χώρες-μέλη της Ε.Ε.) είναι κραυγαλέες. Επειδή όμως μερικά στατιστικά στοιχεία στην μπανανία μας επιδέχονται μαγείρεμα, όπως το ύψος του ΑΕΠ, το έλλειμμα του προϋπολογισμού και η "άσπρη" τρύπα των ασφαλιστικών ταμείων, θα σταθούμε σε ένα αναμφισβήτητο μέγεθος: το δημόσιο χρέος. Όπως και να το κάνουμε, αυτό είναι γνωστό μέχρι σεντ, όχι για άλλο λόγο, αλλά επειδή αυτοί στους οποίους χρωστάμε είναι ξένοι και ξέρουν (με αγωνία πια) τα ποσά με μεγάλη ακρίβεια.
Στις 19/5/2008 λοιπόν, το χρέος που δηλώθηκε για το 2008 ήταν 237,18 δισ.ευρώ. Ωστόσο, ήδη από τις 27/2/2009, στο τεύχος 52 "Δελτίο Δημοσίου Χρέους" στην ιστοσελίδα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το χρέος είχε υπολογιστεί για τις 31/12/2008 σε 262,07 δισ., το οποίο αφαιρουμένων των ταμειακών διαθέσιμων 2,23 δισ. ήταν τελικά ίσο με 259,84 δισ. Απόκλιση 22,7 δισ. ευρώ.
Λίγες μέρες μετά, στις 12/6/2009, στο υπ'αριθμ. 53 Δελτίο, το χρέος ανέβηκε λίγο ακόμα κατά 6,1 δισ.ευρώ. Ε, αυτό ήταν και το τελευταίο, αφού το επόμενο δελτίο του ΓΛΚ δημοσιεύτηκε στις 8/10/2009, λίγες μέρες μετά τις εκλογές. Γιατί έγινε τότε; Μήπως το καλοκαίρι τό ΓΛΚ κλείνει για διακοπές; Σαφώς όχι, αφού ΟΛΑ τα προηγούμενα χρόνια τα αποτελέσματα του Ιουνίου (της 30/6/2009) δημοσιεύονταν περίπου στις 20 Αυγούστου. Τι έδειχνε λοιπόν το υπ'αριθμ. 54 Δελτίο για τις 30/6/2009, το οποίο κρατήθηκε κρυφό, πριν ακόμα προκηρυχθούν οι εκλογές; Μα, φυσικά, την εκτόξευση σε ένα τρίμηνο του δημοσίου χρέους κατά 16,6 δισ.ευρώ (στα 282,7 δισ.ευρώ) ενός απίστευτου ποσού μοναδικού στα χρονικά. Είναι προφανές ότι τότε έγινε το μεγάλο φαγοπότι και εάν είναι να γίνει έλεγχος για τα "κλεμμένα" θα πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσει από εκείνο το 3μηνο.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι δημοσιευμένα στους δικτυακούς τόπους της ΕΣΥΕ www.statistics.gr και www.glk.gr και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες έρευνες εμπειρογνωμόνων για να βρεθούν. Είναι και ήταν μπροστά στα μάτια μας τόσο καιρό! Και φυσικά ήταν γνωστά και στη σημερινή Κυβέρνηση.

Ο τελευταίος πειρασμός


Aν πραγματικά συσχετίσουμε την τρέχουσα κατάσταση με τη σταύρωση και την επερχόμενη Ανάσταση (μετά από 3 χρόνια) του ελληνικού λαού, ελέω μέτρων και ΔΝΤ, τότε κατά πάσα πιθανότητα ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας βιώνει τον τελευταίο πειρασμό: να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, για να συντρίψει (πιθανόν) ως σκεύη κεραμέως την αξιωματική και ελάσσονα αντιπολίτευση και να νομιμοποιήσει, με φρέσκια λαϊκή εντολή, την αναντίστοιχη με τις προεκλογικές δεσμεύσεις πολιτική του. Έτσι, και ο λαός θα αναλάβει τις ευθύνες του διά της ψήφου.
Βέβαια, όλα μπορεί να συμβούν: ακυβερνησία (μη αυτοδυναμία), χρεωκοπία και μύρια όσα. Τα σημερινά τραγικά γεγονότα μπορεί να αποδειχθούν απλά προάγγελος. Αλλά μπορεί και κυβέρνηση συνεργασίας/εθνικής σωτηρίας ή ακόμα και λαϊκή επανάσταση ή και τίποτε διαφορετικό. Κανείς δεν το γνωρίζει αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι όμως σε ποιον επιρρίπτονται οι ευθύνες των αποφάσεων και των εξελίξεων, αν όχι στον εκάστοτε κυβερνήτη, είτε για πράξεις, είτε για παραλείψεις. Στον κυβερνήτη της Πολιτείας δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα της απεργίας, ή της επίσχεσης εργασίας (να πηγαίνει στη δουλειά του και να μην κάνει τίποτε, μόνο για να πληρώνεται), και όποτε αυτό δοκιμάστηκε, η χλεύη και ο διασυρμός ήρθε μεθ' ου πολύ.
Το δίλημμα "μέτρα ή χρεωκοπία" ήδη μεταλλάσσεται σε "χρεωκοπία σε λίγες μέρες ή σε λίγους μήνες". Εάν πάντα για όλα φταίνε μόνο οι άλλοι (οι προηγούμενοι, οι επόμενοι, το κεφάλαιο, οι γκάφες, οι κερδοσκόποι κ.λπ), ο Τιτανικός θα μοιάζει με ταξιδάκι αναψυχής. Όσοι ξεσπούν πετροβολώντας, ας θυμηθούν: "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω". Να διεκδικήσουμε τα κεκτημένα και ταυτόχρονα να αναρωτηθούμε με ειλικρίνεια, εάν ζητήσαμε ποτέ ρουσφέτι, εάν φοροδιαφύγαμε, εάν δώσαμε φακελάκι, εάν συγκαλύψαμε κάποιο συγγενή και φίλο, εάν κερδίσαμε μια θέση στο Δημόσιο πλαγίως, εάν λουφάρουμε στην εργασία μας διεκδικώντας αυξήσεις. Εάν δεν κάνουμε και οι ίδιοι αυτοκριτική, για πιο λόγο να κάνουν οι εκλεγμένοι από εμάς;
Χρειάστηκαν 10 χρόνια για να πέσει το έλλειμμα από 13,6% το 1993 (οποία σύμπτωσις!), σε κάτω από 3% για να μπούμε στην ΟΝΕ, με Β' και Γ' ΚΠΣ και Ολυμπιακούς Αγώνες. Εάν μας έχει μείνει έστω και λίγο φιλότιμο ή περηφάνεια, θα πρέπει να διαψεύσουμε -και πρώτα τους εαυτούς μας- ότι ισορροπούμε στο χείλος της αβύσσου. Τουλάχιστον, ως φόρο τιμής στους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν σήμερα.

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Ο αλχημιστής και ο Νόμος του Μέρφυ


Το αξίωμα του Αλχημιστή:"Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνομωτεί για να το πετύχεις".

Και ο Νόμος του Μέρφυ: "Εάν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει".

Από τις στατιστικές και δημοσιονομικές αλχημείες της Νέας Διακυβέρνησης, προσγειωθήκαμε μεθ' ού πολύ στις καθημερινές ανατροπές των αρχικών σχεδιασμών της Πράσινης Επανάστασης. Το επίδομα αλληλεγγύης μεταμορφώθηκε σε επίδομα 13ου και 14ου μισθού. Οι ομηρικές μάχες για το εάν θα δοθούν αυξήσεις στους μισθούς κάτω των 2.000 ευρώ μικτά Ή καθαρά, έγιναν πάγωμα όλων των μισθών και των συντάξεων για τα επόμενα 3 χρόνια και Οδύσσεια σε χαρτογραφημένα χωρικά ύδατα (εντός 6 ν.μ. βεβαίως βεβαίως).
Πριν κανά χρόνο, τόνοι μελάνι ξοδεύτηκαν εάν θα αυξηθεί ο συντελεστής του ΦΠΑ κατά μία μονάδα(!), κάτι που αρνιόταν πεισματικά διαρρυγνύοντας τα ιμάτιά του ο τότε Υπ.Οικ. Είναι να σε πιάνουν πρώτα τα γέλια και μετά τα κλαμάτα. Και εάν εν μία νυκτί αναθεωρήθηκε προς τα πάνω το ΑΕΠ, περιλαμβάνοντας μέρος της παραοικονομίας και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος (θυμάστε γέλιο πού 'χαν ρίξει τότε στην Ευρώπη - καλά να πάθουν, δεν ήξεραν τι τους περιμένει), αποφασίσαμε να το ξαναγυρίσουμε εκεί που ήταν μια ώρα αρχύτερα, λες και η ύφεση του 2% (το 2009) μας έπεφτε λίγη. Λογικό, αφού την παραοικονομία ποτέ δεν καταφέραμε να την εντάξουμε στο επίσημο ΑΕΠ και ούτε προβλέπεται μετά και τις σημερινές ανακοινώσεις. Αλλά μήπως αυτό που ο Αλογοσκούφης έκανε τότε στα χαρτιά για να μειώσει έλλειμμα και χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, εμείς έπρεπε επιτέλους να το κάνουμε στην πραγματικότητα; Νομίζω ότι για να ρίξει κανείς το ΑΕΠ, δεν απαιτούνται κάτι χιλιάδες βιογραφικά στο opengov, είναι πολύ απλό: Στάση Πληρωμών και μια χαρά εκμηδενίζονται οι δημόσιες δαπάνες!

Εάν βρίσκεται ένας πολίτης σήμερα που με χαρά θα δωρίσει ένα μισθό στο Κράτος, άλλο τόσο θα βρεθεί ένας συνταξιούχος που θα ζητήσει απόδειξη από γιατρό, υδραυλικό κ.λπ. δεχόμενος να πληρώσει περισσότερα, απ' ό,τι μαύρα. Ο αρχικός ενθουσιασμός για αλλαγή προς το καλύτερο, μέσω της οργής του κόσμου θα μετουσιωθεί σε περισσότερη διαφθορά και παραοικονομία (είναι γνωστή η λεπτή κλωστή μεταξύ αγάπης και μίσους). Ποιος δημόσιος υπάλληλος και για ποιο λόγο να αυξήσει την παραγωγικότητά του; Ποιος δάσκαλος δεν θα κάνει ιδιαίτερα για να μπορέσει να ζήσει την οικογένειά του;

Βλέπεις, τού έπεφταν ακριβές οι διακοπές στην Ελλάδα του γερμανού τουρίστα και σκέφθηκε ότι με τον αποπληθωρισμό θα πιάσουν τα λεφτά του τόπο! Ναι, βέβαια, θα μειωθεί το κόστος παραγωγής, μακροπρόθεσμα οι τιμές θα πέσουν στα κανονικά αγαθά και υπηρεσίες, λόγω μείωσης της ζήτησης, αλλά τις στρατιές ανέργων με τι χρήματα θα τις πληρώνει ο ΟΑΕΔ;

Η σημειολογία πάντως των ανακοινώσεων έχει πολύ ενδιαφέρον. Στις 25 Μαρτίου γιορτάσαμε την επέτειο της Επανάστασης του '21 με την υπαγωγή στο ΔΝΤ. Την Πρωτομαγιά ανακοινώθηκε η κατάργηση δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με αγώνες. Τρομάζει κανείς στην ιδέα του τι μας περιμένει του Αγίου Πνεύματος, στις 3 Σεπτεμβρίου, στις 28 Οκτωβρίου, στις 17 Νοεμβρίου, καθώς και σε άλλες σημαδιακές επετείους. Γιατί ας μην ξεχνάμε, ότι εάν η βαθμολογία μας στους τριμηνιαίους ελέγχους είναι κάτω από τη βάση, θα πρέπει να περιμένουμε και νέα πακέτα μέτρων....

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Οι ωραίοι έχουν χρέη!


Αύριο κατά πάσα πιθανότητα θα ανακοινωθούν τα τρισκατάρατα νέα μέτρα. Έχω πια χάσει το λογαριασμό ποιο πακέτο μέτρων είναι αυτό, το 3ο ή το 4ο; Πάντως κάθε προηγούμενο και καλύτερο.
Στην αρχή του έτους λέγαμε ότι εθνικός στόχος είναι η μείωση του ελλείμματος στο 8,7% (κατά 4 μονάδες). Με τα νέα μέτρα, ποιος είναι ο νέος στόχος, ή οι στόχοι; Μήπως η επιβολή μέτρων είναι πανάκεια και αυτοσκοπός; Ή μήπως είναι η θεία δίκη, μια τιμωρία δηλ., μια πράξη εκδικητικότητας για την Ακρόπολη, τα όμορφα νησιά μας, και της εθνικές παραξενιές μας (βλ. FYROM);
Ένα είναι σίγουρο: οι ωραίοι έχουν χρέη! Έχουμε γίνει οι καλύτεροι πελάτες των αγορών, και σύντομα και των εταίρων μας. Πληρώνουμε ένα κάρο λεφτά σε τόκους: Με 300 δισ. χρέος και μέσο επιτόκιο 3-4%, κάθε χρόνο θέλουμε 9-12 δισ.ευρώ σε τόκους. Και το κυριότερο, τα πληρώνουμε στους ξένους... Τουλάχιστον, ας τα πληρώναμε στους εαυτούς μας. Ένα μέρος από αυτά σίγουρα θα επανεπενδύονταν στην εθνική οικονομία. Ας δανειστεί η Ελλάδα από τους Έλληνες, ας βγουν επιτέλους τα λεφτά από τα σεντούκια, ας γίνουν λαϊκά ομόλογα, αν είναι, βέβαια, εφικτό. Αυτοί το ξέρουν οι ειδικοί. Αυτό που ξέρουμε όλοι είναι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μας φέρουν πίσω τα κλεμμένα, αν και αυταπάτες δεν πρέπει να τρέφουμε. Με τους ρυθμούς της δικαιοσύνης, τα κλεμμένα μόνο οικειοθελώς και αυτοβούλως θα έρθουν κάποτε πίσω (του αγίου .... ανήμερα).
Ας επιβληθούν λοιπόν έκτακτα, επώδυνα μέτρα, από τον ελληνικό λαό, για τον ελληνικό λαό! Αλλά αυτά να συνδεθούν με στόχους, και όταν οι στόχοι επιτευχθούν, τα μέτρα να γυρίσουν από εκεί πού ΄ρθαν. Όχι σαν τον ΦΠΑ που έγινε από 18 - 19%, μετά 21% και αύριο 23%. Ο τιμαριθμοποιημένος ΦΠΑ είναι ελληνική πατέντα παγκοσμίως!
Ναι, να γίνουμε καλύτεροι, πιο παραγωγικοί, να μην πηγαίνει ένα ευρώ χαμένο, αλλά κυρίως επειδή το θέλουμε εμείς και γιατί έτσι μας γουστάρει. Εάν οι Γερμανοί μάς θεωρούν τεμπέληδες και χαραμοφάηδες, ας βάλουμε έναν ακόμα εθνικό στόχο να τους αποδείξουμε πως όταν θέλουμε μπορούμε να γίνουμε και πιο παραγωγικοί από αυτούς και τα καλά της πατρίδας να χαιρόμαστε, που αποκτήσαμε με θυσίες και πολέμους, στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Μέρκελ, μπακαλογατί, δεν σε έχουμε ανάγκη! Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι Έλληνες στα δύσκολα μόνο δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, και τα δύσκολα ξεκινούν από αύριο!