Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Στην εποχή του Πάγκαλου (ήταν μακριές οι φούστες)!


H Κυβέρνησή μας είναι σαν μια γυναίκα, την οποία για να την καταλάβει κάποιος άντρας (που φοράει πάντως παντελόνια) θα πρέπει να έχει κατά νου ότι ενίοτε άλλα σκέφτεται, άλλα λέει και άλλα εννοεί. Οι επενδύσεις μπορεί μεν να απόκτησαν τόσους συντονιστές που να μην ξέρουν ποιον να πρωτοδιαλέξουν, στο θέμα όμως του αρχι-συντονιστή θα σας δώσω μια νέα επιστημονική ερμηνεία (γιατί μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η ερμηνεία των γεγονότων από αυτά καθεαυτά) για το δίδυμο Αντιπρόεδρος - ΥπΕΣ: έχουν το ρόλο του κακού και του καλού μπάτσου, αντίστοιχα. Ναι, αν είστε σινεφίλ και πρόκειται να παρακολουθήσετε και τα επικείμενα φεστιβάλ Κινηματογράφου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, θα δείτε την αναλογία! Ο ένας προσπαθεί να πείσει τους μάλλον απρόθυμους βουλευτές και υπουργούς με το καλό, και ο άλλος με το άγριο.
Επίσης, θα πρέπει να τιμήσω και τον φίλο μου Στάθη στο παρόν σχόλιο, ο οποίος παρατήρησε ότι στο περίφημο Υπουργικό Συμβούλιο της Αποθήκης ο Αντιπρόεδρος είχε το γνώριμο χαλαρό και ξένοιαστο ύφος. Εκτιμώ ότι περισσότερο εκνευρίζεται με τα ΜΜΕ που ντε και σώνει θέλουν να του φορτώσουν αρμοδιότητες, που την εποχή του Μνημονίου λογικά τις αποφεύγουν όλοι όπως ο διάβολος το λιβάνι (εκτός αν κάποιοι κάνουν συμφωνίες με το διάβολο), παρά με την με πρωθυπουργική βούλα δημιουργία ενός Super-(Cabinet) Man! Όπως και να 'χει, θαρρώ ότι διατηρεί ακόμα την αρμοδιότητα του παππού του σχετικά με το ποιοι πρέπει να φοράνε παντελόνια στις μέρες μας (μην ξεχνάμε ότι αυτοί μπορεί να φοράνε και βερμούδες, λόγω ζέστης - όπως κι εγώ!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.