Μια διχασμένη (ποδοσφαιρικά) προσωπικότητα - η αφεντιά μου - θα καταθέσει την άποψή της για όσα θλιβερά έγιναν πρόσφατα. Ποια απ' όλα, θα μου πείτε... Τη μια κάτι ψιλές πέφτουν εντός γηπέδου, την άλλη στο Σύνταγμα και καθημερνά στην Κερατέα. Από χρόνια τρέφω αισθήματα συμπάθειας για τους πράσινους, αλλά λόγω της επί μακρόν διαμονής μου στην Τούμπα, δίπλα στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, ένιωθα την ομάδα αυτή σαν δεύτερη ομάδα μου, ιδίως αφού κάθε 15 μέρες είχα την ευκαιρία να "χτυπάω" ένα βρώμικο σε μια από τις αναρίθμητες καντίνες του καταυλισμού που στήνονταν κάθε που 'παιζε ο ΠΑΟΚ σπίτι του και να χαζεύω τη λατρεία του κόσμου στην ομάδα τους. Η τσίκνα ήταν τέτοια που έμοιαζε κάθε δεύτερη Κυριακή με Τσικνοπέμπτη στην Τούμπα.Βέβαια φέτος, πρώτη μου αγάπη έγινε ο Βολιώτης Γαύρος, που 'χει αρκετά κοινά με τον εξόχως αντιπαθητικό πειραιώτη: φιλαράκια προέδρους ίδιας κατατομής και φρασεολογίας, αγαπητούς προπονητές στους φιλάθλους και καλή πορεία στο πρωτάθλημα.
Τώρα λοιπόν που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός του Σαββάτου, μπορούμε να προβληματιστούμε, όπως κάθε φίλαθλος που 'χει πάνω από όλα την επίσημη αγαπημένη και που χαίρεται με τις επιτυχίες και τις ωραίες εμφανίσεις ΟΛΩΝ των ελληνικών ομάδων στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα:
- Αυτός ο υπέροχος ΠΑΟΚ της Μόσχας, αλλά και η ΑΕΚ (το ένα ζευγάρι του ημιτελικού Κυπέλλου) είναι δυνατόν να έχουν τέτοια χαοτική διαφορά από την πρώτη ομάδα του πρωταθλήματος (26 βαθμοί!!!!); Μόνο η Μπαρτσελόνα έχει μεγάλη διαφορά από τον τρίτο, και πάλι λιγότερο από 20 βαθμούς...
- Κι αν η διαφορά αυτή δικαιολογείται από τη διαφορά δυναμικότητας, δεν πρέπει η πρώτη ομάδα της Σούπερ Λίγκας να παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ όπως η αντίστοιχη μπασκετική ομάδα στην Ευρωλίγκα, που κάθε χρόνο είναι σχεδόν σίγουρα στις 4 καλύτερες ομάδες - όπως, βέβαια, και ο αιώνιος εχθρός της; Ή να είναι φιναλίστ στο Κύπελλο, όπως και στο μπάσκετ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.