Ο κόσμος χάνεται, κι ο Υπουργός...ΚΤΕ-νίζεται!

Ενώ όλοι περιμένουν τον... κουρέα της Σεβίλλης (που ευελπιστούμε να κάνει ένα ωραίο haircut στο χρέος μας - λίγο από τους τόκους, που λέει και ο Σόρος, όχι από το κεφάλαιο), προς το παρόν το οικονομικό επιτελείο αρκείται σε ένα χτενισματάκι. Γίνανε λίγο μαλλιά-κουβάρια εκεί στην ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ, με την απόσυρση του νομοσχεδίου για τα φρουτάκια, αλλά προσωπικά δεν βλέπω ούτε ανασχηματισμό, ούτε πρόωρες εκλογές. Μήπως οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι που θα τις κάνουνε, τι θα κερδίσουνε; Για κάθε κράτος της ευρωζώνης με ελλειμματικό προϋπολογισμό και με κλειστές τις διεθνείς αγορές, η τρόικα είναι τόσο αναπόφευκτη, όσο το τσουνάμι μετά από ένα μεγάλο σεισμό. Ανάλογες και οι συνέπειες μετά το αρχικό σοκ: οι επιζήσαντες προσπαθούν να ξαναβρούν ένα νέο σημείο ισορροπίας στην καθημερινότητά τους εν καιρώ κρίσης (το οποίο ήδη συμβαίνει στη χώρα μας, αργά αλλά σταθερά).
Και ενώ ο μηδενισμός του (πρωτογενούς τουλάχιστον) ελλείμματος θα έπρεπε να αποτελεί εθνικό στόχο (είτε για λόγους αξιοπιστίας, είτε για λόγους ανεξαρτητοποίησης από τους πιστωτές σε περίπτωση "ανασχεδιασμού" του χρέους), το πραγματικό ερώτημα δεν είναι εάν απέτυχε ή εάν "βγαίνει" το Μνημόνιο, αλλά εάν ήταν σωστή επιλογή η εμπροσθοβαρής φύση του, με τις οριζόντιες περικοπές και την αύξηση των έμμεσων φόρων κατά το πρώτο έτος, όταν τελικά αποδεικνύεται ότι αυτό δεν έπεισε ούτε πείθει τις αγορές. Είναι δυνατόν ο μαραθωνοδρόμος να τρέξει κατοστάρι στην αρχή και να καταφέρει να τερματίσει; Κι αν τερματίσει, θα πει "Νενικήκαμεν" ή "Τετέλεσται"; Δυστυχώς, σε συνθήκες κρίσης και (οικονομικού) πολέμου, δεν ενδιαφέρει ούτε εάν είναι ηθική η νομιμοποίηση του τζόγου, ούτε εάν θα γίνει νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις, όπου έχουν διαμορφωθεί μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Αλλά η σταδιακή αποκατάσταση των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, η καταπολέμηση του τζόγου και η προληπτική αποτροπή της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος.