Ναι στα μέτρα (τ' ανεφάρμοστα)!

Για ακόμη μία φορά (πολλοστή τα τελευταία δύο χρόνια) τίθεται το δίλημμα: Μνημόνιο, ή χρεωκοπία; Μόνο που αυτή τη φορά, κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει: Σύμφωνα με τo Μηνιαίο Δελτίο των Στοιχείων Γενικής Κυβέρνησης για το Μήνα Σεπτέμβριο, συνεχίζει να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα στο 9μηνο ίσο με 1,2 δισ. ευρώ (0,5% του ΑΕΠ), ενώ το ισοζύγιο της Γεν.Κυβέρνησης (με βάση το οποίο κρίνεται η επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα) βρίσκεται σχεδόν σταθεροποιημένο στα 9,69 δισ. ευρώ (5% του ΑΕΠ). Μάλιστα, η τάση και για τα δύο κρίσιμα αυτά μεγέθη είναι μάλλον βελτίωσης, αν όχι σταθεροποίησης, αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρείται απίθανο τους επόμενους 3 μήνες να ανατραπεί σε τέτοιο βαθμό η εκτέλεση του προϋπολογισμού, ώστε να μην "πιάσουμε" τους στόχους για το 2012. Οι στόχοι αυτοί για φέτος, σύμφωνα με το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού (για το 2013) είναι πρωτογενές έλλειμμα 2,4 δισ. ευρώ και ισοζύγιο 13 δισ. ευρώ περίπου, που σημαίνει ότι κατά το εναπομείναν τρίμηνο θα πρέπει να φορτώνεται κάθε μήνας με 1 δισ. ευρώ, το οποίο είναι μάλλον απίθανο, δεδομένου ότι κάθε μήνας που περνάει το ισοζύγιο είναι ελαφρά πλεονασματικό. Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να μας εξηγήσει πού βασίζεται η παραπάνω πρόβλεψη;
Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι η πέρα από κάθε προσδοκία εκτέλεση του Προϋπολογισμού πέρασε στα ψιλά (πλην των αναλυτών της Alpha Bank, σύμφωνα με το εβδομαδιαίο δελτίο που δημοσιεύεται κάθε Παρασκευή), ενώ αντίθετα ιδιαίτερος ντόρος έγινε στα ΜΜΕ για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, που έφτασαν τα 8,3 δισ. ευρώ (+220 εκατ. σε ένα μόλις μήνα). Όπως και να'χει, ακόμα και με την εσωτερική στάση πληρωμών του Δημοσίου, ο προϋπολογισμός εκτελείται με επιτυχία και το ζήτημα είναι κατά πόσο η Κυβέρνηση μπορεί να πετάξει έξω με τις κλωτσιές την τρόικα, όταν αυτή προβάλλει παράλογες απαιτήσεις (π.χ. για τα εργασιακά, ή στον τρόπο ψήφισης των μέτρων), και όταν αυτή παίζει το χειρότερο παιχνίδι καθυστερήσεων, εκβιάζοντας με θετική Έκθεση για την αποδέσμευση της επόμενης δόσης των 31 + δισ.ευρώ. Ή μήπως τελικά είναι εξυπνότερο να κάνουμε το κορόιδο και να "κοιμίσουμε" την τρόικα, ψηφίζοντας πανηγυρικά τα όποια λογικά ή παράλογα μέτρα, προκειμένου να εκταμιευτεί η δόση, και στη συνέχεια ο,τιδήποτε παράλογο να αρχίζει να ξηλώνεται με έναν από τους παρακάτω τρόπους:

• με καθυστέρηση στην έκδοση εφαρμοστικών νομοθετημάτων
• με τροποποίηση με νόμο στη συνέχεια
• με προσφυγή κατά της συνταγματικότητας αυτών στα ελληνικά δικαστήρια
• με βομβαρδισμό της Κομισιόν με ερωτήσεις για το κατά πόσο συνάδουν ορισμένα μέτρα με το κοινοτικό κεκτημένο, ή με το πόσο παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα (βλ. ερώτηση της Σ.Ράπτη και σχετική απάντηση της Κομισιόν)

Και βέβαια, όπως έχουμε γράψει παλαιότερα, θα πρέπει να διερευνηθούν όλοι οι δυνατοί τρόποι για να δώσει η τρόικα εξηγήσεις στα ευρωπαϊκά ή διεθνή όργανα, τόσο για τις αποτυχημένες προβλέψεις της, όσο και για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας. Είναι καιρός η χώρα μας να περάσει στην αντεπίθεση.