Να περάσει ο επόμενος, παρακαλώ!...

Ανάμεσα στην ονοματολογία των τελευταίων ημερών, νομίζω ότι πρέπει να προστεθεί και το όνομα του νυν Πρωθυπουργού, μετά τα εγκωμιαστικά άρθρα στο διεθνή Τύπο ("παρεξηγημένη ιδιοφυία", "παμμέγιστος μπλοφατζής", "σύγχρονος Οδυσσέας")... Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές από το επίκεντρο των διαβουλεύσεων, τα επιχειρήματα υπέρ ή κατά του καθενός υποψήφιου νέου πρωθυπουργού είναι καλά τεκμηριωμένα και αξιόλογα (και γιατί να βάλουμε τον Παπαδήμο; -τότε ποιον να βάλουμε;- τον Διαμαντούρο! - και γιατί όχι τον Ρουμελιώτη;- όχι, καλύτερα τον Σκουρή! - μήπως τον Πετσάλνικο καλύτερα; κ.λπ). Πρώτη φορά τέτοιος συνωστισμός για έναν "κολοκυθυπουργό", συμβασιούχο δημόσιο υπάλληλο (αλήθεια, τελικά είναι συμβασιούχος ορισμένου χρόνου ή με σύμβαση έργου;). Αλλά το παιχνίδι είναι στημένο, κι ας είναι ο Αχιλλέας έγκλειστος ακόμα στο Ίτς-Καλέ! Να βαρεθούμε από τις τύπου open-gov καθυστερήσεις, και να πούμε στο τέλος "ας μπει κι ο Φούφουτος, επιτέλους"!
Μ' αυτά και μ' αυτά, περιμένοντας τον Καθυστερημένο Πρωθυπουργό, τα πραγματικά προβλήματα μπήκαν προσωρινά  στην άκρη: Θα αντέξουμε το βαρύ χειμώνα του ΣΚ; Θα μας απαλλάξει το ΣτΕ από το ειδικό τέλος ακινήτων; Θα ψηφιστεί το νέο φορολογικό, για να μειωθεί ο ΦΠΑ και να απλοποιηθεί ο ΚΒΣ, πηγή προέλευσης της φοροδιαφυγής; Πιάσαμε τους μαϊμού συνταξιούχους; Τους έμειναν λεφτά να γυρίσουν πίσω; Θα μειωθεί ο φόρος των επιχειρήσεων στο 15%; Θα συνεισφέρουν οι εφοπλιστές στην εθνική προσπάθεια; Θα εξαγοράσουν την ελευθερία τους με τον χρεωστούμενο ΦΠΑ οι συλληφθέντες επιχειρηματίες;
Και ενώ τα αναπάντητα ερωτήματα περιμένουν μάταια μιαν απάντηση, έχουμε μια καλή είδηση: Οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 65% τον Σεπτέμβριο (από τα υψηλότερα ποσοστά διαχρονικά). Όσο για τους Ιταλούς, που ακολουθούν το δικό μας δρόμο του "αναπόφευκτου" ένα έχουμε να πούμε: Καλώς τα παιδιά! Και... να περάσει ο επόμενος, παρακαλώ!